دانلود مقالات ISI درباره آسپرژیلوس + ترجمه فارسی

آسپرژیلوس (Aspergillus) قارچی است که برخی گونه‌های آن بیماری‌زا بوده و برخی استفاده صنعتی و غذایی دارند. آسپرژیلوس فلاووس، آسپرژیلوس پارازیتیکوس و آسپرژیلوس فومیگاتوس گونه‌های بیماری‌زا بوده و آسپرژیلوس نایجر و آسپرژیلوس اورایزا گونه‌های مفید آن هستند. در فرآوری سویا «آسپرژیلوس اورایزا» مهم‌ترین ریزاندامگان (میکروارگانیسم) تولید کننده آنزیمهای لازم است که در ایجاد عطر و طعم دخالت دارد. همچنین در این قارچ در تولید برخی از آنزیم‌های مورد نیاز در ژنتیک مولکولی کاربرد دارد. آسپرژیلوس نایجر در تولید اسید سیتریک و تخمیر سس سویا بکار می‌رود. در اصطلاح پزشکی آسپرژیلوس نوعی عفونت ناشی از این قارچ است. مریضی‌های ناشی از این عفونت که آسپرژیلوزیس خوانده میشود معمولاً بر سیستم تنفسی تأثیر ‌می‌گذارند، اما علائم و شدت آنها بسیار متفاوت است. قارچی که باعث بیماری آسپرژیلوس ‌می‌شود، در همه جا در داخل و خارج از منزل وجود دارد. اکثر سویه‌های این قارچ بی‌ضرر هستند، اما برخی ‌می‌توانند بیماری‌های جدی ایجاد کنند بویژه زمانی که افرادی با سیستم ایمنی ضعیف، بیماری‌های ریوی اساسی و آسم بطور اتفاقی هاگ‌ها را استنشاق ‌می‌کنند. در برخی افراد، هاگها باعث واکنشهای آلرژیک ‌می‌شوند. افراد دیگر دچار عفونتهای خفیف تا جدی ریه ‌می‌شوند. جدی‌ترین شکل آسپرژیلوزیس نوع مهاجم است و هنگامی رخ می‌دهد که عفونت به رگهای خونی و فراتر از آن پخش ‌می‌شود. بسته به نوع آسپرژیلوزیس، شیوه درمان شاید دربرگیرنده مشاهده، داروهای ضدقارچ و یا در موارد نادر، جراحی باشد. در افراد سرکوب شده ایمنی، بدنبال استنشاق اسپورهای قارچی بیماریهای مهاجم مخاطره آمیزی در ریه، سینوسها و عفونت منتشر به سایر اندامها بوجود می آید، این نوع عفونت آسپرژیلوزیس مهاجم خوانده می شود. در اشخاص طبیعی این کپک ها قادرند عفونت موضعی در ریه، سینوسها و سایر نقاط بدن ایجاد کنند، همچنین امکان دارد بیماری غیرعفونی و آلرژیک در افراد آتوپیک و غیرآتوپیک ایجاد نمایند. کپکهای آسپرژیلوس بطور وسیعی در محیط پراکنده بوده و در خاک، بر روی گیاهان و مواد آلی در حال فساد یافت می شوند. این قارچها در هوا، آب، غذا و گرد و غبار وجود دارند. بیش از 200 گونه آسپرژیلوس شناسایی شده است، که از این بین کمتر از 20 گونه برای انسان بیماریزا می باشد. آسپرژیلوسها در همه جا پراکنده هستند و عفونت متعاقب استنشاق یا تلقیح اسپور قویاً به فاکتورهای زمینه ای میزبان بستگی دارد. یکی از مهمترین فاکتورهای مستعدکننده، سیستم دفاعی میزبان است. آسپرژیلوزیس مهاجم یکی از بغرنج ترین معضلات بیماران سرکوب شده ایمنی محسوب می شود. با بکارگیری روشهای جدید درمانی، گروهی که بعنوان افراد پرمخاطره و مستعد بیماریهای تهاجمی آسپرژیلوزیس محسوب می شدند درحال تغییر است و به اقدامات تازه ای جهت ارزیابی مجدد فاکتورهای مستعد کننده گروههای حساس نیاز است.