دانلود مقالات ISI درباره کیتیناز + ترجمه فارسی

کیتیناز(به انگلیسی: Chitinase) کیتینازها، آنزیم‌های تجزیه کننده کیتین هستند. کیتین دومین پلیمر فراوان در طبیعت بعد از سلولز است و بیش از همه در محیط دریایی یافت می‌شوند. کیتینازها پلیمر کیتین را می‌شکنند و به انواعی از تولیدات شامل الیگومرکیتوزان، دیساکاریدهای کیتوبیوز و مونومرها یا ان-استیلگلوکزامین تبدیل می‌کنند. یون‌های فلزی می‌توانند فعالیت‌های آنزیمی را تحت تأثیر قرار دهند و منجر به تغییراتی در توان آنتاگونیستی قارچ‌ها علیه پاتوژنهای گیاهی شوند، یون‌های فلزی همچنین مقدار آنزیم‌های خارج سلولی تولیدشده به‌وسیله گونه قارچی تریکودرما را تحت تأثیر قرار می‌دهند. قارچ‌های رشته‌ای تریکودرما به دلیل ترشح انواعی از آنزیم‌های کیتیناز، علاوه بر نقشی که در رشد و تقسیم سلول‌های قارچی دارد، به عنوان عاملی قوی در کنترل بیولوژیک بیماری‌های ناشی از قارچ‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. آنزیم‌های کیتینازی این قارچ‌ها نسبت به کیتینازهای ارگانیسم‌های دیگر از جمله کیتینازهای گیاهی دارای مزایای متعددی می‌باشند. به‌عنوان مثال کیتینازهای گیاهی برخلاف کیتینازهای قارچی فقط رأس (نوک) هیفهای قارچ پاتوژن را تحت تأثیر قرار می‌دهند و قادر به تجزیه ساختارهای سخت کیتینی نیستند. همچنین این آنزیم‌ها بتن‌هایی دارای اثرات ضد قارچی ضعیفی بوده و فقط بر گونه‌های محدودی از قارچ‌ها مؤثر می‌باشند. از سوی دیگر بررسی‌ها نشان داده است که تمام پاتوژنهای دارای کیتین در دیواره نسبت به کیتینازهای قارچ تریکودرما حساس می‌باشند، در عین حال غلظت‌های بالای این آنزیم‌ها برای گیاهان اثرات سمی ندارد. بطور کلی کیتینازهای قارچی به دو دسته اندوکیتینازها و اگزوکیتینازها تقسیم می‌شوند که از میان آنها کیتیناز ۴۲ کیلو دالتونی نسبت به سایر کیتینازها نظیر کیتیناز ۳۳ و ۳۷ کیلو دالتونی و اگزوکیتینازها نقش مؤثرتری در تجزیه کیتین موجود در دیواره قارچ‌ها دارد. کیتین به زبان ساده یک نوع قند است که پوسته سخت جانوران را تشکیل می دهد. پلی ساکارید ها جزو مولکول های آلی مهم در سلول ها می باشند. وظیفه ی پلی ساکارید ها غالبا ذخیره ای یا ساختاری می باشد. برای مثال نشاسته برای ذخیره ی انرژی در گیاهان استفاده می شود. نشاسته از دو ماده با نام های آمیلوز ( خطی ) و آمیلوپکتین (منشعب ) ساخته می شود. مولکول مشابه دیگر در جانوران، مولکولی بسیار منشعب تر است به نام گلیکوژن که بعضا با نام نشاسته ی جانوری هم نامیده می شود. ساختار گلیکوژن به گونه ای است که به ان کمک می کند سریع تر تجزیه شود. سلولز و کیتین مثال هایی از پلی ساکارید های ساختاری هستند. سلولز مولکولی است که در دیواره ی سلولی گیاهان و برخی دیگر از جانداران یافت می شود و علاوه بر این سلولز فراوان ترین ماده ی آلی روی کره ی زمین نیز می باشد. سلولز استفاده های زیادی دارد برای مثال اصلی ترین ماده ی دخیل در صنعت کاغذ سازی به شمار می رود. کیتین نیز دارای ساختاری مشابه گلوکز است با این تفاوت که مونوساکارید های تشکیل دهنده ی کیتین دارای یک شاخه جانبی نیتروژن دار نیز می باشند که این امر استحکام کیتین را بیشتر می کند. کیتین در اسکلت خارجی بدن بندپایان و دیواره ی سلولی قارچ ها یافت می شود. همچنین از کیتین در پزشکی نیز استفاده می شود و بعضا به عنوان نخ بخیه کاربرد دارد. کیتین یکی دیگر از کربوهیدرات هایی است که در طبیعت یافت می شود. کیتین بخش اصلی ساختاری جانورانی چون حشرات و سایر بندپایان است و اسکلت خارجی آن ها را تشکیل می دهد. کیتین با گذشت زمان در طبیعت تجزیه می شود. تجزیه ی با هیدرولیز انجام می شود که این هیدرولیز توسط آنزیمی به نام کیتیناز کاتالیز می گردد. کیتیناز در سلول های میکروارگانیسم هایی چون برخی از باکتری ها و قارچ ها ساخته می شود. برخی از این میکروارگانیسم ها در سطح خود دارای گیرنده هایی برای کیتین هستند و زمانی که کیتین به این گیرنده ها متصل شود فعال شده و سلول را از حضور کیتین آگاه می کنند. در این زمان است که سلول، آنزیم های کیتیناز را ساخته و کیتین را به مونومر سازنده اش تجزیه کرده و از آن استفاده می کنند.