دانلود مقالات ISI درباره عاج دندان یا دِنتین + ترجمه فارسی

عاج دندان یا دِنتین (به انگلیسی: Dentin) بافتی مینیرالیزه‌است که تنهٔ اصلی دندان را تشکیل می‌دهد. عاج در ناحیهٔ تاج، به وسیلهٔ مینا، و در ناحیهٔ ریشه، به وسیلهٔ سیمان پوشیده شده‌است. محل اتصال عاج و مینا به صورت حاشیهٔ دندانه داری است و اتصال عاجی-مینایی یا DEJ (Dentino-Enamel Junction) نام دارد. در صورتیکه اتصال عاجی-سیمانی یا DCJ (Dentino-Cementum Junction) مشخص و واضح نیست. عاج حجم اصلی دندان را تشکیل می‌دهد و به عنوان یک بافت زنده به حساب می‌آید که توسط پوششی از مینا در قسمت تاجی و الیاف نگهدارنده در قسمت ریشه پوشیده شده است در وسط مینا پالپ دندان واقع است که شامل عروق و اعصاب دندان می‌باشد. عاج قسمتی است که در زیر مینا قرار گرفته و استحکام آن از مینا کمتر است. همچنین بر خلاف مینا بافتی زنده بوده و در مقابل تحریکات حساسیت نشان می‌دهد. رنگ عاج زرد روشن است. خصوصیات فیزیکی عاج رنگ عاج در مقایسه با رنگ مینا، زرد است. نور به آسانی می‌تواند از مینای مینیرالیزه و نازک عبور کند و به وسیلهٔ عاج، منعکس شود. به همین علت، تاج دندان، تقریباً نمای زردرنگی دارد. از آنجا که مادهٔ معدنی عاج بسیار بالا و تنها مقداری کمتر از میناست، بنابراین می‌توان گفت که عاج از استخوان و سیمان سخت تر، و از مینا سست تر است. خصوصیات شیمیایی و سلولی عاج وزن عاج بالغ را حدود ۷۰٪ مواد معدنی، ۲۰٪ مواد آلی و ۱۰٪ آب تشکیل می‌دهد. عاج به وسیلهٔ سلول‌هایی به نام ادنتوبلاست ساخته می‌شود که در محیط پالپ قرار دارند و زواید سلولی آنها درون عاج و در ساختارهایی لوله مانند به نام "توبولهای عاجی" گسترده شده اند. این سلولها در ابتدا ماتریکس آلی دنتین را می‌سازند و سپس آن را کلسیفیه می‌کنند. در دندان های سالم،عاج دندان (لایه درونی دندان ) به کمک لثه ها و لایه محکم مینای دندان محافظت می شود. وقتی مینای دندان از بین می رود یا هنگامی که لثه ها بر اثر مسواک زدن محکم یا استفاده از مسواکی با الیاف بسیار زیر تحلیل می یابند، ممکن است عاج دندان نمایان شود. عاج دندان از تعداد زیادی منفذ (تیوپ های میکروسکوپی به نام Tubules) تشکیل شده که با عصب عمق دندان در ارتباط است. سرما،گرما یا شیرینی می تواند سبب تحریک عاج دندان ومتعاقب آن تحریک عصب هایی شود که ایجاد حساسیت،ناراحتی ودرد می کنند.