دانلود مقالات ISI درباره گرماسنجی روبشی تفاضلی + ترجمه فارسی

گرماسنجی روبشی تفاضلی (به انگلیسی: Differential scanning calorimetry) یکی از انواع تجزیه حرارتی است که در شیمی کاربرد فراوان دارد و برای تعیین تغییرات آنتالپی و مقدار ظرفیت گرمایی ویژه در یک واکنش شیمیایی از نوع واکنش گرماگیر یا واکنش گرمازا به کار می‌رود. در این روش آزمایشگاهی ماده نمونه و مرجع را حرارت می‌دهند. دمای محفظه نمونه و مرجع به صورت جداگانه تنظیم میشوند. با تنظیم از طریق رایانه از دمای مبدا تا دمای مورد نظر با درجه سانتیگراد تغییر می‌کند. دستگاه گرماسنجی روبشی تفاضلی دستگاه دارای دو کفه است. بر هر کفه یک بوته قرار دارد. در یک بوته مرجع و بوته دیگر مرجع است. دستگاه طبق برنامه شروع به گرمادهی میکند. سامانه گرمادهی هر بوته مجزا است. اگر ماده نمونه مورد تجزیه گرماگیر(مانند ذوب شدن) باشد در این صورت دستگاه مقدار گرمای بیشتری به آن منتقل می‌کنند. با توجه به آنکه ددستگاه تنها تفاضل را ثبت میکند، پیکی به سمت بالا خواهیم گرفت. اگر فرآیند نمونه گرمازا باشد پیک گرفته شده رو به پایین خواهد بود. سطح زیر پیک تغییرات آنتالپی نمونه را نشان می‌دهد که متناسب با ظرفیت گرمایی ویژه آن است. سرعت تغییر دما در دستگاه تاثیر مستقیم بر پیک‌های نمودار دستگاه دارد. اگر سرعت این تغییرات بالا باشد همه پیک‌ها در دستگاه ثبت نمی‌شوند و از دقت لازم در سنجش کاسته می‌شود. بنابراین لازم است سرعت تغییر دما را در حد امکان کم انتخاب کرد تا همه پیک‌های مورد نظر ثبت شوند. علاوه بر این سرعت بالای افزایش درجه سبب جابجایی پیک‌ها میشود. به لحاظ تاریخی تحولات دمایی در مواد، اولین بار بطور جدی در صنعت سرامیک در سال های 1800 با استفاده از تجزیه حرارتی تفاضلی مورد مطالعه قرار گرفت. این کار ابتدایی با قرار دادن یک ترمومتر در ماده و حرارت دهی آن در آون، انجام شد. مشکلات جدی و اساسی در این کار وجود داشت و قرار دادن ترمومتر اغلب تکرارپذیر نبود. این موضوع از طریق بهبودی که بوئرسما در تجزیه گر حرارتی تفاضلی با ترموکوپل ثابت انجام داد، حل شد. تجهیزاتی از این دست امروزه نیز رایج هستند که تجزیه گر حرارتی تفاضلی بوئرسما نامیده میشوند. در سال 1904 ثبات حساس به نور توسط سالادین توسعه یافت که با استفاده از آن تفاضل دمای ماده مرجع و دمای نمونه در مقابل دمای نمونه در هر لحظه ثبت می شد. در دهه 1960،مایک اونیل از شرکت پرکین المر اولین DSC دارای محفظه کوره دوگانه با توان کنترل شده را برای اندازه گیری جریان حرارتی، حرکت گرما به داخل و خارج نمونه بطور مستقیم، تهیه کرد. این ابزار از یک حلقه و مدار پس خور برای نگهداری نمونه در یک دمای تنظیم شده استفاده میکرد در حالی که توان مورد نیاز برای انجام این کار را در مقابل یک محفظه کوره مرجع محاسبه می کرد. این موضوع اجازه می داد تا کنترل بسیار دقیقی از دما، اندازه گیری بسیار دقیق آنتالپی و ظرفیت حرارتی و اجرای فرآیند هم دما صحیح و واقعی صورت پذیرد. بدلیل سنجش مستقیم دما با این ابزار، اغلب آن را DSC جریان حرارتی می نامند. یک DTA Boersma میتواند با تنظیم های صحیح برای محاسبه جریان حرارتی بکار رود و علاوه بر آن، با روش DSC به کار گرفته شود. این کار با اندازه گیری اختلاف های دمایی و یا شار حرارتی و تغییرات بین نمونه و مرجع انجام می شود. این ابزارها گاهی اوقات دستگاه های DSC شار حرارتی نامیده می شوند.