دانلود مقالات ISI درباره فیبروز یا فساد الیاف + ترجمه فارسی

فیبروز یا فساد الیاف (انگلیسی: Fibrosis) بیماری ورم انساج لیفی و تصلب(سخت شدن) بافت‌های همبند است که در نتیجه فزونی‌یافتن تشکیل الیاف در بافت همبند طی یک فرایند بهبودی‌پذیر یا بهبودی‌ناپذیر است. فیبروز ممکن است خوش‌خیم، بدخیم یا بیماری‌زا باشد. فرایند ایجاد فیبروز مانند فرایند ایجاد جوشگاه است که در هر دو اختلال، یاخته‌های تحریک‌شده، بافت همبندی شامل کلاژن و گلیکوزامیدگلیکان را فرو می‌کشند. ماکروفاژها و بافت‌های آسیب‌دیدهٔ میان سطح‌های که به آنها اینترستینوم گفته می‌شود، تولید فاکتور رشد دگرگون‌ساز بتا (TGF-ß) می‌کنند. این فاکتور رشد، تکثیر و فعال‌سازی فیبروبلاست‌ها را تحریک می‌کند و باعث ترسیب بافت همبند می‌شوند. فیبروز ممکن است در بافت‌های مختلف بدن پیشامد کند فیبروز ریه (Pulmonary fibrosis) به معنی تشکیل بافت فیبروز (بافت همبند) در ریه است. کوتاهی تنفس، سرفه مزمن، تنگی نفس، خستگی، بی اشتهایی و کاهش وزن، کاهش توان تأمین اکسیژن بدن، تغییرات کدورتی در عکس رادیوگرافی و تغییرات عملکرد در تست‌های ریوی. سی‌تی اسکن ریه با تفکیک بالا (high-resolution CT) بخوبی فیبروز را نشان می‌دهد. تشخیص قطعی با نمونه برداری (بیوپسی) ریه انجام می‌شود. علل فیبروز ریوی ایدیوپاتیک Idiopathic Pulmonary Fibrosis(IPF) شایع‌ترین نوع فیبروز ریه را تشکیل می‌دهد. پنومونیت ازدیاد حساسیتی، بیماری بافت بینابینی ریه (Interstitial lung disease)، بیماریهای روماتولوژی مانند لوپوس منتشر و روماتوئید آرتریت، سارکوئیدوز، نارسایی احتقانی قلب چپ عفونت، مصرف دخانیات، داروها (مانند آمیودارون، نیتروفورانتوئین، متوتروکسات و بلئومایسین)، مواد رادیو اکتیو و رادیاسیون. فیبروز ریه غالبآ افراد بالای ۴۰ سال را گرفتار می‌کند. نارسایی قلب چپ و به دنبال آن ادم ریوی سبب خونریزی آلوئولی می‌شود که ماکروفاژها با بلعیدن RBCها و آزاد کردن فیبرینوژن سبب ایجاد فیبروز ریوی می‌شوند. درمان درمان هرچند زیاد مؤثر نیست داروهای ضدالتهاب، کورتونها و داروهای کاهش دهنده ایمنی (مانند آزاتیوپرین و سیکلوسپورین)؛ اکسیژن کمکی و نهایتاً پیوند ریه.