آشنایی با موضوع

نقرس بیماری است که بر اثر تجمع زیاد ماده ای به نام اسید اوریک Uric acid در بدن ایجاد شده و می تواند موجب بروز علائمی مثل درد و تورم در مفاصل شود. بروز نقرس میتواند ارتباط نزدیکی با مصرف زیاد غذاهای پر پروتئین بخصوص گوشت داشته باشد. اسید اوریک در واقع پسماند متابولیسم و سوختن پروتئین در بدن است. گاهی اوقات بر اثر تولید زیاد این ماده در بدن و یا ناتوانی کلیه در دفع آن این ماده بطرز غیر طبیعی در مایعات بدن جمع شده و به دنبال آن بلورهای این ماده در مفاصل بدن رسوب می کند. رسوب بلورهای اسید اوریک در بدن موجب تحریک سلول های ایمنی شده و بدنبال آن موجب التهاب و درد مفصل می شود. تشکیل کریستال های اسید اوریک در مفصل موجب می شوند تا سلول های ایمنی بدن آنها را مهاجم تلقی کرده و بخورند. به دنبال آن این سلول ها مواد شیمیایی خاصی بنام پروستاگلاندین و لوکوترین از خود ترشح می کنند که این مواد موجب ایجاد علائم التهاب در مفصل (درد و تورم) می شوند. نشانه ها: از علائم شایع این بیماری درد و تورم ناگهانی مفصل بخصوص مفصل متاتارسوفالانژیال شست است. بروز ناگهانی درد و تورم مفصل را حمله نقرسی می نامند. ضربات مکرر به این مفصل (مثلا بدنبال راه رفتن طولانی) موجب میشود کریستال های اسید اوریکی که قبلا در بافت های مفصل رسوب کرده ناگهان به داخل مفصل ریزش کرده و موجب پاسخ التهابی بدن به آن شوند. هر عاملی که بتواند سطح اسید اوریک خون را به ناگهان بالا هم می تواند موجب حملات نقرسی شود. حملات درد و تورم مفصل شست پا در نقرس معمولا شبانه است. در طول روز به علت وضعیت ایستاده بدن، مایع میان بافتی زیادی در اندام تحتانی و بخصوص پایین ترین قسمت های آن یعنی پاها جمع می شود. شب هنگام و وقتی بیمار دار کشیده و به حالت افقی در می آید این مایع میان بافتی دوباره به جریان خون برمی گردد. در این بازگشت، مایعات زودتر از اسید اوریک به جریان خون برمی گردند و در نتیجه غلظت اسید اوریک در پا افزایش می یابد. این اسید اوریک در مفاصل پا رسوب می کند و چون در شب پا سردتر می شود این سرما به رسوب کریستال های اسید اوریک در مفصل پا کمک می کند. به همین علت بروز حملات درد و تورم مفصل در شب بیشتر است. درمان: درمان نقرس معمولا شامل استفاده از دارو می‌شود. داروهای درمان نقرس می‌توانند برای درمان حملات بیماری و پیشگیری از بازگشت حملات نقرسی و یا برای کاهش عوارض بیماری مانند توفی یا سنگ کلیه تجویز شوند. داروهای درمان نقرس: داروهایی که برای درمان بیماری نقرس استفاده می‌شوند، شامل: 1- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی: شامل داروهایی همچون ایبوبروفن، ناپروکسن و یا داروهای قوی تر که برای دریافت آنها نیاز به نسخه پزشک است همچون، ایندومتاسین (Indocin) می‌شوند، که برای کاهش التهاب و درد استفاده می‌شوند. 2- کلشی سین: اگر داروهای NSAIDs برای شما قابل تجویز نباشد، پزشک از این مسکن کلشی سین برای شما استفاده می‌کند. 3- کورتیکواستروئیدها: پزشکان ممکن است از داروهای کورتیکواستروئید برای کاهش درد و التهاب بیماری نقرس استفاده کند، این داروها در دوشکل خوردنی و تزریقی تجویز می‌شوند، از عوارض جانبی کورتیکواستروئیدها می‌توان به: نازک شدن استخوان ها، درمان دیر و ضعیف زخم ها، کاهش قدرت مبارزه با عفونت
در این صفحه تعداد 480 مقاله تخصصی درباره نقرس که در نشریه های معتبر علمی و پایگاه ساینس دایرکت (Science Direct) منتشر شده، نمایش داده شده است. برخی از این مقالات، پیش تر به زبان فارسی ترجمه شده اند که با مراجعه به هر یک از آنها، می توانید متن کامل مقاله انگلیسی همراه با ترجمه فارسی آن را دریافت فرمایید.
در صورتی که مقاله مورد نظر شما هنوز به فارسی ترجمه نشده باشد، مترجمان با تجربه ما آمادگی دارند آن را در اسرع وقت برای شما ترجمه نمایند.
مقالات ISI نقرس (ترجمه نشده)
مقالات زیر هنوز به فارسی ترجمه نشده اند.
در صورتی که به ترجمه آماده هر یک از مقالات زیر نیاز داشته باشید، می توانید سفارش دهید تا مترجمان با تجربه این مجموعه در اسرع وقت آن را برای شما ترجمه نمایند.