دانلود مقالات ISI درباره لیپوپلی ساکارید + ترجمه فارسی

لیپوپلی ساکارید (Lipopolysaccharides (LPS)) به لیپیدی با ساختمان پیچیده اطلاق میشود که معمولا حاوی قندهای کمیاب و اسیدهای چرب است و در بسیاری از باکتریهای گرم منفی دیده میشود. آنها همچنین با عنوان لیپوگلیکان و اندوتوکسین هم معروفند. این مولکول‌ها در غشای خارجی باکتری‌های گرم منفی یافت می‌شوند که پاسخ‌های ایمنی شدیدی را در حیوانات ایجاد می‌کنند. لیپوپلی ساکارید از سه جز آنتی ژن O، اولیگوساکارید مرکزی و لیپید A تشکیل شده است. زمانی که باکتری توسط سیستم ایمنی لیز می‌شود قطعاتی ازغشای باکتری که حاوی لیپید A هستند وارد گردش خون شده و منجر به بروز التهاب می‌شوند؛ مطالعات نشان می‌دهد التهاب در سیستم عصبی مرکزی می‌تواند منجر به بروز بیماری گوناگونی از جمله بیماری آلزایمر و دیابت میشود. لیپوپلی ساکارید (LPS)، ترکیب مهمی از دیواره باکتریهای گرم منفی و اندوتوکسین آنهاست. LPS به عنوان یک میتوژن باعث القای تکثیر سلولی در لنفوسیتهای B، ترشح سایتوکایینهایی مانند فاکتور تکروز دهنده تومور(TNF) و اینترلوکین یک(IL-1) در ماکروفاژها و بیگانه خوارهای تک هسته ای می شود. لیپوپلی ساکارید یک ماکرومولکول باکتریایی منحصر به فرد است که فقط در غشای یدی که دیواره ی سلولی باکتری های گرم منفی از قبیل اشرشیاکلای را پوشانده یافت می شود. این ماده یک هدف مخصوص برای شناسایی سیستم ایمنی ذاتی بوده و به طور معمول برای تحریک پاسخ مرحله حاد از آن استفاده می شود. پاسخ فاز حاد یکسری واکنش های رفتاری و فیزیولوژی هماهنگ شده است که برای مبارزه با پاتوژن های مهاجم طراحی می گردد. واکنش های رفتاری شامل ضعف، بی قراری، افسردگی، خواب آلودگی، خوداری از نوشیدن آب و بی اشتهایی است. محل هایی در مغز که درگیر تنظیم اشتهای نرمال هستند احتمالاً در ایجاد کم اشتهایی مرضی نقش ایفا می کنند. شواهد محکمی مبنی بر درگیری محور هیپوتالاموس – هیپوفیز- آدرنال در کم اشتهایی مرضی حاد وجود دارد. لیپوپلی ساکارید توسط پیوندهای هیدروفوبیک به غشاء خارجی متصل شده است. لیپوپلی ساکارید از دو بخش لیپید A و پلی ساکارید تشکیل شده است. "لیپید A" یک دی ساکارید با چند دم اسید چرب متصل به غشا است. لیپید A برای انسان سمی است و اندو توکسین باکتری های گرم منفی ها نام دارد. هنگامی که سلول های باکتریایی توسط کارکرد سیستم ایمنی بدن ما لیز می شود، قطعات غشای خارجی حاوی لیپید A به گردش خون آزاد می شود و باعث ایجاد تب، اسهال و حتی شوک آندوتوکسین کشنده می گردد که همچنین شوک سپتیک گفته می شود. بخش پلی ساکاریدی لایه ی لیپوپلی ساکارید (LPS) از دو قسمت تشکیل شده است: اول قسمتی موسوم به هسته که در تمام باکتری ها یکسان است. و دوم واحدهای انتهایی تکرار شونده که در انواع مختلف باکتری ها متفاوت است. واحدهای تکرارشونده معمولا تری، تتراد و پنتا ساکارید هستند. پلی ساکارید نقش آنتی ژنی مهمی را داراست که در باکتری های گرم منفی به آنتی ژن «O» موسوم است. ویژگی آنتی ژنیک، مربوط به واحدهای تکرار شونده ی انتهایی است که به صورت مولکول هایی در سطح خارجی سلول قرار گرفته و بر اساس اختلاف این واحدهای تکرار شونده، تقسیم بندی باکتری ها بر اساس گروه های آنتی ژنیکی صورت می گیرد. LPS دارای اثر فوق العاده سمی بر روی جانوران است و به آندوتوکسین باکتری های گرم منفی موسوم است. خاصیت سمی بودن LPS مربوط به بخش لیپید A آن است. این سم به آن سبب آندوتوکسین نامیده می شود که به سطح سلول متصل است و فقط پس از لیز باکتری آزاد می شود.