دانلود مقالات ISI درباره پلاکت + ترجمه فارسی

پلاکت (به انگلیسی: Platelet)اجسام کروی یا بیضوی کوچکی به قطر ۴–۲ میکرون هستند که از قطعه قطعه شدن سیتوپلاسم سلولهای بزرگی به نام مگا کاریوسیت (Mega karyocytes) در مغز استخوانحاصل می‌شود، فاقد هسته‌اند. با وجود این در مهره‌دارانپست سلولهای هسته داری به نام ترومبوسیت معادل پلاکت می‌باشد. پلاکت سیتوپلاسم وسیع و گرانول های گرد متعدد دارند. پلاکتها را ترومبوسیت نیز می‌نامند. تعداد پلاکتها ۴۰۰–۱۵۰ هزار در هر میکرولیتر خون می‌باشد؛ و عمر آنها ۱۱–۸ روز می‌باشد. هر پلاکت توسط غشایی غنی از گلیکوپروتئین محصور شده و بررسی‌ها بیان‌گر وجود آنتی‌ژنهای گروه خونی ABO در غشای پلاکتها می‌باشد. پلاکت های خون سلولهایی هستند که درخون ما وجود دارند و زمانیکه تشخیص می دهند، جایی از رگهای خونی آسیب دیده، به هم می پیچند، تا جلوی خونریزی را بگیرند. به بیان بهتر زمانیکه جایی از بدن شما زخم می شود، پلاکت ها به قسمت آسیب دیده زخم می چسبند و باعث بوجود آمدن لخته خون می شوند و این عمل پلاکت ها منجر به بند آمدن خونریزی می شود. اگر میزان پلاکت خون شما زیاد باشد، می تواند ریسک لخته شدن خون را افزایش داده و منجر به خطرات مهم تر مانند سکته قلبی شود. اما بعضی از مواقع حتی با اینکه شما میزان نرمالی پلاکت در خونتان دارید، ممکن است بعلت چسبندگی بیش از حد آنها به هم خطر سکته و حمله قلبی را افزایش می دهد. تعداد پلاکت کم یا زیاد در خون و همچنین پلاکت هایی که به درستی عمل نمی کنند و می توانند باعث لخته خون، سکته و یا حمله قلبی شوند، بعضی اوقات بدلیل بیماریهای ارثی هستند. از اینرو در صورتیکه سابقه این نوع بیماری را در خانواده تان دارید بهتر است با یک پزشک در این زمینه صحبت کنید. میزان و نحوه تجویز 1) میزان معمول برای بیمارانی که خونریزی ناشی از کمبود پلاکت دارند یک واحد پلاکت به ازای هر 10 کیلو گرم وزن بدن است (معمولا 7-5 واحد برای یک فرد بالغ ). یک واحد پلاکت معمولا شمارش را در یک فرد بالغ 70 کیلوگرمی به میزان 5000 افزایش می دهد. 2) عدم موفقیت مکرر در ایجاد هموستاز یا افزایش شمارش پلاکتی مورد انتظار متعاقب تزریق پلاکت می تواند حاکی از مقاومت پلاکتی باشد. 3) مقاومت به پلاکت، می تواند به علل ایمونولوژیک، در اغلب موارد به دلیل ایجاد آنتی بادی علیه آنتی ژن های HLA و ندرتا آنتی بادی ضد آنتی ژنهای اختصاصی پلاکتی است. حالت مقاومت بالینی می تواند به دلیل خونریزی، بزرگی طحال، انعقاد داخل عروقی منتشر، تب، عفونت یا پیوند مغز استخوان باشد. یک CCI (افزایش تعداد پلاکت تصحیح شده )در ساعت اول (10 دقیقه تا یکساعت ) پس از تزریق باید بیشتر از 109 ×10-5/7 و بعد از 24 ساعت 109 ×5/4 بیانگر پاسخ مطلوب و قابل بیمار نسبت به تزریق پلاکت می باشد. کاهش CCI در ساعت اول و پاسخ نامطلوب و ضعیف، احتمالا بیانگر پدیده مقاومت با منشا ایمونولوژیک است. بیمارانی که پاسخ CCI ساعت اول مطلوب، ولی CCI ساعت 24 نامناسب باشد. احتمالا دارای مقاومت به علل غیر ایمونولوژیک بوده و نیازمند به تزریق به میزان و دفعات بیشتر پلاکت هستند. پلاکت ها باید از طریق فیلتر تزریق خون با منافذ دارای قطر 260-170میکرون (فیلتر استاندارد) تجویز شوند. آزمایش پلاکت ها از نظر سازگاری گلبول قرمز لازم نیست، مگر اینکه گلبول قرمز قابل رویت در واحد پلاکتی، بیش از 2 میلی لیتر باشند. با توجه به اینکه پلاکت ها دارای آنتی ژنهای سیستم ABO می باشند، بنابراین تجویز پلاکت اهداکنندگانی که از نظر ABO با پلاسما فرد گیرنده سازگاری داشته یاشند ارجح است. تجویز پلاکت برای درمان خونریزی ناشی ازکمبود پلاکت (شمارش پلاکت معمولاً زیر50000/µl) یا برای بیمارانی که عملکرد پلاکتی غیرطبیعی دارند (ارثی یا اکتسابی )، مورد استفاده واقع می شود. کنسانتره های پلاکتی درطول جراحی یا قبل ازجراحی های وسیع و تهاجمی در بیماران دارای شمارش پلاکتی کمتر از 50000/µl نیز مورد استفاده قرار می گیرد. تجویز پلاکت به منظور پیشگیری، برای آن دسته از بیمارانی که شمارش پلاکتی کمتر از5000-10000/µl دارند که بعلت کم کاری مغز استخوان ناشی از شیمی درمانی، تومور وسیع یا آپلازی اولیه ناشی می شود، توصیه می گردد. اصطلاح پزشکی داشتن پلاکت زیاد یا افزایش پلاکت ترومبوسیتوز نامیده می شود و به دو دسته بندی زیر تقسیم می گردد: ترومبوسیتوز اولیه یا اساسی: در این بیماری سلول های ناهنجار در مغز استخوان باعث ساخت مقدار زیادی پلاکت می شوند، اما دلیل تغییر هنجار سلولها نامعلوم است. ترومبوسیتوز ثانویه: شکل این بیماری مانند نوع اولیه است، اما دلیلش می تواند به خاطر، کم خونی، سرطان، التهاب یا عفونت باشد. در ترومبوسیتوز نوع اول و دوم علائم بیماری در بدن یکسان است. این علائم شامل لخته های خون در دست ها و پاها می شود.