دانلود مقالات ISI درباره استرپتاویدین + ترجمه فارسی

استرپتاویدین Streptavidin یک پروتئین غیرگلیکوزیله باکتریایی است که خصوصیات اتصال آن به بیوتین بطور قابل ملاحظه ای همانند گلیکوپروتئین سفیده تخم مرغ (آویدین) می باشد. مولکول استرپتاویدین، بر خلاف آویدین، فاقد زنجیره های جانبی کربوهیدراتی است و در نتیجه پیوند استرپتاویدین-بیوتین بسیار اختصاصی تراز پیوند آویدین-بیوتین بوده و استرپتاویدین بعنوان پروتئین جایگزین آویدین در کاربردهای پزشکی و تشخیصی می باشد. استرپتاویدین یک پروتئین دارای میل ترکیبی بالا با بیوتین است. با توچه به این میل ترکیبی زیاد، استرپتاویدین بعنوان یک مولکول حدواسط جهت اتصال و چسباندن مولکولهای بیوتینه شده به یکدیگر استفاده می شود. کونژوگه های استرپتاویدین همچنین بعنوان پروب در آشکارسازی مولکول های بیوتینه شده در روش های مربوط به آنالیز بیومولکولها )مانند الایزا و وسترن بلات( استفاده می شود. پروتئین استرپتاویدین با وزن مولکولی 56 کیلوو دالتون توسط باکتری رشته ای استرپتومایسس آویدینی تولید می شود. پروتئین اصلی دارای 161 اسیدآمینه است که غالبا دو انتهای آن برای دستیابی به هسته اصول ی اسوترپتاویدین برش داده می شود، که این کار برای افزایش تمایل اتصال به بیوتین ضروری است. سواختار ثانویه مونومر استرپتاویدین از هشت زنجیره β ناهمسو تشکیل شده که پیچ خورده و ساختار سوم که β-Barrel و فنری شکل اسوت را ایجواد مو ی کنود. در نهایت برای ایجاد ساختار چهارم استرپتاویدین، چهار مونومر یکسان به یکدیگر متصل می شوند.