دانلود مقالات ISI درباره تیول + ترجمه فارسی

در شیمی آلی تیول ترکیبی است که دارای یک گروه عاملی به شکل(-SH) باشد. پیشتر به تیول‌ها مرکاپتان نیز می‌گفته‌اند. این نام گذاری به علت شباهت خواص آنها با ترکیبات جیوه است. تیول‌ها ترکیباتی مشابه الکل‌ها هستند که در آنها به جای اکسیژن، گوگرد با هیدروکربن وارد واکنش شده است. تیول‌ها در بسیاری از مواد طبیعی یافت می‌شوند. رایحه پنیر، شیر، قهوه، کلم و نان با ترکیباتی تیولی ارتباط دارد. تجزیه آنزیمی دی سولفیدها، سولفیدها و مواد حاوی گوگرد می‌تواند منجر به تشکیل این دسته از مواد شود. اغلب تیول‌ها بوی ناهنجاری دارند، تمامی تیول‌های آلیفاتیک که بیش از ۱۶ اتم کربن در ساختار خود دارند، در شرایط متعارف به فرم مایع قرار دارند. آستانه احساس شدن بوی اغلب این ترکیبات در حد ۰٫۰۰۱ قسمت در میلیون است. هر چند تیول‌های سبک در غلظت‌های کم خود رایحه‌ای تازه و میوه‌ای ایجاد می‌کنند. از دیدگاه انحلال پذیری نیز برخلاف الکل‌ها تیول‌ها به مقدار ناچیزی در آب انحلال پذیرند. در مقابل به خوبی در هیدروکربن‌ها، اترها و الکل‌ها انحلال پذیرند. تیول عنوان یک ملک یا زمین بخشیده شده و امانت موقت می‌باشد که عنصر مرکزی از نظام ارباب رعیت شامل اموال ارثی یا حقوق اعطا شده توسط یک ارباب به دست‌نشاندگان است، این عنوان در قالب یک شکل فئودالی وفاداری و خدمات معمولاً توسط مراسم شخصی خاصی به عنوان بیعت اعطا می‌گردید. در روم باستان از عنوان لاتین با معنای تحت‌الفظی سود یا هدیه استفاده می‌گردید که منظور هدیهٔ زمین برای زندگی در برابر انجام یک کار مهم یا حفاظت از یک سرزمین و مرز خاص بود، در اروپای قرون وسطی از اعطای زمین در ازای خدماتی مشابه سیستم اداری روم مشاهده می‌شود، گاهی اوقات این زمین‌ها پس گرفته می‌شد و گاهی اوقات هم برای همیشه جزو میراث پذیرنده می‌گردید، در سال‌های بعد به چنین افرادی که از جانب بزرگان چنین عطیه‌ای دریافت کرده بودند اصطلاحاً تیول‌دار می‌گفتند، آنها قوانین خاص تیول خود را می‌توانستند اجرا کنند و گاهی اعمال قانون می‌نمودند، در دوران قرون وسطی در جهت ایمنی یا محافظت از رعیت‌هایی که در تیول کار می‌کردند معمولاً قلعه‌هایی که اغلب در وسط زمین تیول قرار داشتند ساخته می‌شد.