دانلود مقالات ISI درباره واقعیت مجازی + ترجمه فارسی

واقعیت مجازی یا Virtual Reality که به اختصار با حروف VR نمایش داده می‌شوند عبارتند از تلاش بشر برای برداشتن مرزهای بین فضای واقعی و فضای مجازی. واقعیت مجازی یک تکنولوژی و فناوری نوین است که به کاربر امکان می‌دهد تا با یک محیط شبیه‌سازی رایانه‌ای اندرکنش یا تعامل داشته باشد. بیشتر محیط‌های واقعیت مجازی تجهیزاتی برای اندرکنش تصویری انسان با رایانه هستند اما گروه محدودی نیز دارای حسگرهایی صوتی یا لمسی برای تعامل با کاربر هستند. نوع دیگری از واقعیت مجازی وجود دارد که توسط تصاویر پانورامای ۳۶۰ درجه ایجاد می‌شود و در واقع واقعیتی از آنچه هستیم را برای دیگران به نمایش می‌گذارد. با فناوری واقعیت مجازی می‌توان این امکان را فراهم کرد تا افراد بتوانند از امکانات و مکان شما به خوبی دیدن کنند. واقعیت مجازی که از آن به عنوان محیط چند رسانه‌ای همه‌جانبه هم یاد می‌شود، یک محیط شبیه‌سازی کامپیوتری می‌باشد که می‌تواند حضور فیزیکی را در یک محل و در یک دنیای واقعی یا یک دنیای مجازی شبیه‌سازی کند. اغلب محیط‌های واقعیت مجازی در درجه اول، تجربه‌های دیداری می‌باشند که یا از طریق یک صفحه کامپیوتر یا از طریق دستگاه برجسته بینی قابل رویت می‌باشند. برخی از شبیه‌سازها دارای اطلاعات حسی دیگری مانند تولید صدا هم می‌باشند. در موارد پیشرفته تر، دستگاه‌های فناوری لمسی شامل اطلاعات لمسی ای می‌باشند که به عنوان نیروهای بازخورد در صنایع پزشکی و بازی سازی و نظامی شناخته می‌شوند. واقعیت مجازی فناوریی است که در آن محیطی مجازی در جلوی چشمان کاربر قرار میگیرد و براساس حرکت سر و بدن آن محیط مجازی تعامل برقرار می کند. به عبارت دیگر هنگامی که یک فرد هدست واقعیت مجازی را بر روی سر خود نصب می کند، در جلوی چشمان خود محیطی را مشاهده می کند که براساس تغییر موقعیت بدنش تغییر می کند و ذهن انسان پس از مدتی می پذیرد که در یک محیط واقعی قرار گرفته است. واقعیت مجازی اغلب نیاز به چیزی برای پوشش هر دو چشم دارد و فناوری فعلی از نمایشگر ها و لنز ها استفاده می کند. البته تصویر جایگزین در سراسر محدوده دید ما دیده نمی شود. در بیشتر موارد لبه صفحه نمایش را می بینید که تا حدودی این واقعیت را مختل می کند. البته از آسیب های واقعیت مجازی می توان گفت هنگامی که مغز شما احساس می کند در دنیایی به اندازه کافی واقعی قرار گرفته است واکنش های بدن را نیز واقعی می کند و ممکن است منجر به حالت تهوع شود. عمده ترین کاربردهای فناوری واقعیت مجازی عبارتند از: استفاده در صنعت توریسم، استفاده در نمایش مکان های اجاره ای و فروشی، سرگرمی، بهداشت و درمان، فضانوردی، موزه‌ها، خودروسازی، آموزش، دادگاه‌ها، خرید، صنایع نظامی، مدیتیشن و سلامت روانی.