دانلود مقالات ISI درباره باکتری‌ + ترجمه فارسی

باکتری‌(Bacteria)به موجود تک سلولی میکروسکوپی گفته میشود که پوشش بیرونی نسبتاً ضخیمی آن‌ها را احاطه کرده‌است. این موجودات ساختار ساده‌ای دارند و به گروه پروکاریوت (جانداران ساده) تعلق دارند. اولین جانداران پدید آمده بر روی کره زمینند. اولین نشانه های حیات بر روی کره زمین، حدود 5/3 میلیارد سال پیش مربوط به پیدایش سلول های پروکاریوتی باکتری ها می باشد. باکتری ها فراوان ترین جانداران روی زمین، همگی تک سلولی هستند. هر یک از آن ها دارای دیواره ی اسکلتی، پوسته، سیتوپلاسم و مواد هسته می باشند. ولی به دلیل نداشتن غشای هسته، مواد هسته در سیتوپلاسم پخش میباشند. کلونی بعضی از اقسام باکتری ها چنان بزرگ است که با چشم دیده می شود. مثلاً در ریشه ی گیاهانی مانند یونجه، شبدر، نخود و لوبیا، برآمدگی هایی وجود دارد که تعداد زیادی باکتری درآن ها زندگی می کنند. این باکتری ها می توانند گاز نیتروژن هوا را بگیرند و آن را به گیاه بدهند. گیاه با کمک این ماده، پروتئین می سازد که وجود آنبرای همه ی گیاهان، جانوران و خود ما لازم است. سهولت تغییرپذیری در باکتری ها مربوط به سرعت تقسیم آن هاست. زمان تقسیم یا مدت زمانی که برای تولید یک سلول جدید در باکتری ها لازم است، حدود 2 دقیقه و در مورد انسان 20 سال است. مثلا یک سلول باکتری در مدت 18 ساعت 54 نسل به وجود می‌آورد. درحالی که برای ایجاد همین تعداد نسل انسان بیش از 1000 سال زمان لازم است. پس جهش ژنی در باکتری ها نسبت به موجودات عالی خیلی سریع و قابل ملاحظه است. کروموزوم‌های باکتری از مولکول‌های حلقوی DNA تشکیل شده‌است و در هسته (یا به عبارتی ناحیهٔ نوکلئوئیدی) کروموزمهای غیر مشابه و جداگانه در آن‌ها وجود ندارد. در باکتری‌ها، واکوئل دیده نمی‌شود. بیشتر آن‌ها بدون کلروفیل هستند و دگرگشت خود را از راه شیمیوسنتز انجام می‌دهند. باکتری‌ها به دلیل اینکه هسته سازمان یافته و مشخصی ندارند میوز و میتوز و تولید مثل جنسی نمی‌کنند. تنها نوع تقسیم سلولی در آن‌ها تقسیم دوتایی است که آن نیز پس از همانندسازی و مضاعف شدن کروموزوم‌ها صورت می‌گیرد. باکتریهایی که در انسان و سایر موجودات تولید بیماری می‌کنند زیاد است که به صورت تیتر‌وار به آنها اشاره می‌شود. اسپیروکتها، باکتریهای مارپیچی و خمیده، کوکوسها و باسیلهای گرم منفی، باسیلهای گرم منفی بی‌هوازی اختیاری، کوکوسهای گرم مثبت، باسیلهای گرم مثبت بدون اسپور، اکتینومیستها و میکروبهای وابسته، ریکتسیاها و مایکوپلاسماها. باکتریها براساس رنگ آمیزی (گرم منفی یا مثبت بودن)، شکل (کوکسی، باسیل، کوکوباسیل، ویبریو، اسپریل و اسپیروکت)، متابولیسم (بی‌هوازی، هوازی، بی‌هوازی اختیاری و…) تقسیم‌بندی می‌شوند. باکتریهای گرم منفی شامل سه شاخه اصلی پروتئوباکتریا، تراباکتریاها (Terrabacteria) و گروه چهارم باکتریها BV4 (مانند باکتروئیدها، اسپیروکتها، اسیدوباکتریا، فوزوباکتریا و کلامیدیا) می‌باشد. (هرچند برخی فیرمیکوتها نیز گرم منفیند) باکتریهای گرم مثبت به دو شاخه فیرمیکوت‌ها و اکتینوباکترها تقسیم می‌شوند. فیرمیکوت‌ها به چهار رده تقسیم می‌شوند: باسیل‌ها، کلوستریدیا (کلوستریدیوم‌سانان) (Clostridia)، رده Erysipelotrichia و رده Negativicutes و شاید رده‌های Thermolithobacteria و Mollicutes؛ اکتینوباکترها را نیز به پنج راسته (Order) تقسیم‌بندی می‌کنیم. ارزش عملی رده بندی میکروبها ارائه روش مطمئنی جهت شناسایی و تشخیص میکروارگانیسمهای ناشناخته است. برای نامگذاری میکروارگانیسمها از روش دو نامی استفاده می‌شود که در آن کلمه نخست مشخص کننده نام جنس (با حرف لاتین بزرگ شروع می‌شود) و کلمه دوم معرف گونه (با حرف لاتین کوچک) است. امروزه تشخیص و رده بندی باکتریهای بر مبنای ویژگیهای زیر استوار است.