دانلود مقالات ISI درباره سیتوکروم سی + ترجمه فارسی

سیتوکروم (به انگلیسی: Cytochrome) پروتئین حامل و رنگدانه‌ای است که در تمام یاخته‌های هوازی و برخی باکتریها وجود دارد. سیتوکرومها اغلب به غشا (مانند غشای داخلی میتوکندری) متصل می‌شوند و در زنجیره انتقال الکترون و تشکیل ATP فعالند. سیتوکروم‌ها مجموعهٔ بزرگی از هموپروتئینها (ترکیب آهن و پروتئین) هستند که در آن‌ها آهن موجود با دریافت یا از دست دادن الکترون تحت واکنش‌های اکسایش-کاهش قرار می‌گیرد. بسیاری از سیتوکروم‌ها در دستهٔ دهیدروژنازها و بعضی از آن‌ها همچون سیتوکروم aa3 از دستهٔ اکسیدازها یا سیتوکروم p450 از آنزیم‌های هیدروکسیلازها محسوب می‌شوند. سیتوکروم سی (انگلیسی: Cytochrome c) یک هم‌پروتئین کوچک است که در غشاء داخلی میتوکندری یافت می‌شود و به خانواده سیتوکروم سی تعلق دارد. این پروتئین، برخلاف سایر سیتوکروم‌ها، بشدت در آب محلول است و یکی از اجزاء کلیدی زنجیره انتقال الکترون محسوب می‌شود که وظیفه‌اش حمل ۱ الکترون از کمپلکس شماره ۳ به کمپلکس شمارهٔ ۴ (سیتوکروم اکسیداز سی) است. این پروتئین قابلیت اکسیداسیون و احیا را دارد اما به اکسیژن اتصال نمی‌یابد. در انسان، این پروتئین توسط ژن «CYCS» کُد می‌شود. سیتوکروم اکسیداز آخرین آنزیم زنجیره تنفسی میتوکندری است و وظیفه انتقال الکترون از سیتوکروم احیا شده به اکسیژن را برعهده دارد. سیتوکروم اکسیداز خود یک کمپلکس پروتئینی در غشا داخلی میتوکندری است. این کمپلکس از ۱۳ زیر واحد پروتئینی تشکیل شده که ۱۰ عدد آن توسط ژنوم هسته و ۳ عدد باقی‌مانده توسط ژنوم میتوکندری کد می‌شود. زیر واحدهای کد شده توسط ژنوم میتوکندری نقش اساسی را در فعالیت آن به عهده دارند. است. وزن این کمپلکس 200 KD است. سیتوکروم اکسیداز C یک پروتئین غشایی بزرگ است که در باکتریها نیز یافت می‌شود. قدمت آنزیم آنزیم سیتوکروم c اکسیداز آنزیمی است که به طور عموم در کلیهٔ موجودات زنده وجود دارد. این قضیه پیشنهاد می‌کند که این آنزیم خیلی قدیمی است و احتمالاً در یک موجود قدیمی ابتدا به وجود آمده و طی تکامل و ایجاد نسل‌های بعدی به همهٔ موجودات انتقال یافته است