دانلود مقالات ISI درباره بازده بازار یا کارایی بازار + ترجمه فارسی

کارایی بازار(به انگلیسی: Market efficiency) درجه‌ای که در آن قیمت سهام، همه اطلاعات مرتبط موجود را منعکس می‌کند. کارایی بازار در سال ۱۹۷۰ توسط اقتصاددان معروف یوجین فاما مطرح شد. او در فرضیه بازار کارا (EMH)، عنوان می‌کند که یک سرمایه گذار ممکن نیست بتواند بهتر از بازار عمل کند چراکه همه اطلاعات موجود و تأثیرگذار، از قبل در قیمت سهم منعکس شده است و سرمایه گذاران نمی‌توانند با به‌کارگیری اطلاعاتی که جمع‌آوری می‌کنند، بازدهی بالاتر از بازار کسب کنند. سرمایه گذارانی که موافق نظریه بازار کارا هستند صندوق هایی که در شاخص سرمایه گذاری کرده‌اند برای خرید انتخاب می‌کنند. زیرا این صندوق ها عملکرد کل بازار را دنبال می‌کند و همراه با شاخص رشد کرده یا کاهش می‌یابند. سرمایه گذاران و افراد دانشگاهی دیدگاه‌های متفاوتی درباره میزان کارایی واقعی بازار دارند که در نسخه‌های قوی، نیمه قوی و ضعیف کارایی نشان داده می‌شود. در نقطه مقابل فاما و پیروانش، سرمایه گذارانی قرار دارند که از استراتژی سرمایه گذاری در سهام ارزشی استفاده می‌کنند و باور دارند سهام می‌تواند کمتر یا بیشتر از ارزش واقعی قیمت گذاری شده باشد. این سرمایه گذاران، توانسته‌اند سود و ثروت بسیاری را با خرید سهام شرکت هایی که کمتر از ارزش واقعی قیمت گذاری شده‌اند و فروش آن‌ها وقتی‌که قیمتشان بالا می‌رود، به دست آورند. طرفداران فرضیه کارایی بازار طبق قوانین احتمالات چنین می‌گویند: در هر زمان مشخص در بازار با تعداد زیاد سرمایه‌گذار، برخی سرمایه‌گذارها سودی بالا کسب می‌کنند و برخی نیز همان سود متوسط بازار را می‌برند. برای تأثیر کارایی از سه مجموعه اطلاعات استفاده می‌کنند: کارایی ضعیف: اطلاعات مربوط به گذشته کارایی متوسط: تمام اطلاعات عمومی کارایی بالا: تمام اطلاعات شامل خصوصی و عمومی به این معنی که مثلاً در شکل ضعیف بازار کارا نمی‌توان بر اساس اطلاعات مربوط به دوره قبل برای دوره آتی نتیجه‌گیری کرد.