دانلود مقالات ISI درباره نوترون + ترجمه فارسی

نوترون از ذرات سازنده هسته تمامی عنصر ها بجز اتم هیدروژن است. در سال 1932 توسط فیزیکدان انگلیسی جیمز چادویک کشف شد. نوترون دادای بار الکتریکی نیست و 1840 بار از الکترون سنگین تر است. چادویک با در نظر گرفتن جرم و انرژی تمامی ذراتی که در این واکنشها مصرف و تولید می‌شوند، جرم نوترون را محاسبه کرد. جرم نوترون 24-10×6749/1 g است که اندکی بیش از جرم پروتون (24-10×6726/1 گرم) می‌باشد. این ذره بجز در پرتوهای کیهانی به آسانی یافت نمی شود. نوترون ها ذره هایی با بار خنثی هستند. آن ها مانند پروتون ها مثبت نیستند. مانند الکترون ها نیز منفی نیستند. هر قسمت از یک اتم اهمیت بسیار زیادی در عمل ها و رفتار اتم دارد. نوترون ها از این مسئله مستثنی نیستند. گسیل نوترون برای اولین بار در سال 1932 در ضمن بمباران بریلیم با ذرات ‏آشکار شد. درنتیجه گیراندازی ذره آلفا توسط هسته بریلیم، هسته کربن ‏تشکیل و نوترون گسیل شد. بعدها شمار زیادی ‏واکنشهای هسته‌ای کشف شد که نوترون آزاد می‌کردند. انواع نوترون‏: نوترونهای سرد، نوترونهای کند نوترونهای حرارتی، نوترونهای تند نوترونهای سریع، نوترونهای فوق سریع نوترونهای نسبیتی. برای بدست آوردن نوترون مثل سابق واکنش ذره آلفا با بریلیم معمول ‏است. حتی اکنون نیز آمپولهای محتوی آمیزه ای از ماده پرتوزای آلفا و گرد ‏بریلیم بعنوان چشمه تراکم نوترون بکار می‌رود. چنین چشمه نوترونی ‏را در نزدیکی اتاقک ابر ویلسون در حال کار قرار می‌دهیم که در آن لایه ‏نازکی از ماده محتوی هیدروژن مثلاً پارافین قراردارد. روی عکسی که از این اتاقک گرفته شود، ردهایی مشاهده می‌شود که از ‏این لایه خارج می‌شوند. چنانکه می‌توان از روی جنس یونش پی برد که ‏اینها ردهای پروتون هستند. تمام ردها به طرف جلو هستند. آنها با پرتونهایی ‏ایجاد شده‌اند که بعلت برخورد نوترونهای تند گسیل شده از چشمه از ‏لایه خارج شده اند. خود نوترونها که از اتاقک می‌گذرند ردی ندارند. بنابراین، نوترونها یونش ‏قابل ملاحظه‌ای تولید نمی‌کنند، یعنی برخلاف ذرات باردار آنها با الکترونها ‏عملاً اندر کنش ندارند. نوترونها با گذر از میان ماده فقط با هسته های اتمی ‏اندرکنش می‌کنند. ولی نظر به اینکه اندازه هسته‌ها خیلی کوچک است، ‏برخورد نوترونها با آنها خیلی بندرت صورت می‌گیرد. آشکارسازی باریکه نوترونی: برای اینکه نوترون یک ذره خنثی می‌باشد، از مکانیزمهای آشکارسازی ذرات باردار نمی‌توان برای آشکار سازی نوترون استفاده کرد. اخیرا دانشمندان بکمک آشکارسازهای کوانتومی، تداخل سنجهای نوترونی، اسپکترومتر جرمی کوانتومی، برخوردهای ذرات بنیادی، بمباران نوترونی مواد و نیز واکنشهای هسته‌ای از جمله واکنش زنجیری شکافت نوترونها را آشکارسازی نموده اند.