دانلود مقالات ISI درباره اسیدی شدن اقیانوس ها + ترجمه فارسی

اسیدی شدن اقیانوس ها (Ocean acidification) یکی از بزرگ ترین مسائل زیست محیطی دنیای امروز است. اصطلاح اسیدی شدن اقیانوس ها همان گونه که مشخص است به معنای این است که اقیانوس ها در حال اسیدی تر شدن هستند. اقیانوسها ۲۵ درصد دی اکسیدکربنی را که ما در اتمسفر منتشر میکنیم جذب می کنند و این تنها یکی از خدمات اقیانوسها به ماست چرا که دی اکسید کربن یکی از گازهای گلخانه ایست که باعث تغییرات آب و هوایی می شود. همچنان که ما مقدار بیشتری دی اکسید کربن وارد هوا می کنیم، اقیانوسها نیز مقدار بیشتری از آن را جذب میکنند و این همان چیزی ست که باعث تغییرات شیمیایی آب اقیانوسها می شود. وقتی دی اکسید کربن در آب دریا حل می شود درگیر یک سری واکنش های شمیایی می شود. هرچه دی اکسیدکربن بیشتری وارد آب اقیانوسها شود PH آب اقیانوسها کمتر می شود و در حقیقت آب اسیدی تر می شود و کل این فرآیند “اسیدی شدن آب اقیانوسها” نام دارد. بیشتر بررسی هایی که تاکنون در مورد اسیدی شدن اقیانوس ها انجام شده است، نقش انتشار سوخت های فسیلی و دی اکسیدکربن را بررسی کرده اند. در حقیقت انتشار این ترکیب شیمیایی در جو، عامل اصلی افزایش اسیدی شدن اقیانوس ها است، اما تاکنون هیچ کس به اثرهای گوگرد و نیتروژن در آب های ساحلی توجه نکرده بود. این در حالی است که افزایش میزان انتشار نیتروژن در آب های ساحلی می تواند به رشد بیش از اندازه ارگانیسم های تک سلولی (فیتوپلانکتون ها) و دیگر گیاهان دریایی منجر شود. این رشد فزاینده باعث می شود که این ارگانیسم ها تمام اکسیژن آب را مصرف کنند و دریا را برای زیستن گونه های جانوری آبی به یک منطقه مرده تبدیل کنند. در حال حاضر کاملاً مشخص نشده است که با کاهش PH آب چه خطرهایی محیط زیست دریایی را تهدید خواهد کرد. به رغم اینکه بیشتر ارگانیسم ها یا موجودات دریایی در نزدیکی سطح آب (که بیشترین تغییر در میزان PH آب را انتظار داریم) زندگی می کنند، اما به نظر می رسد شکل های حیاتی که در قسمت های عمیق اقیانوس ها زندگی می کنند، ممکن است نسبت به تغییرات PH آب حساس و حتی آسیب پذیرتر باشند. بررسی های تجربی نشان داده است که با اسیدی شدن آب اقیانوس ها، ارگانیسم هایی که برای زندگی خود به کربنات کلسیم (کربنات های آهکی) نیاز دارند، به تدریج رشدشان کندتر و در نهایت بازمی ایستد. در این میان، تپه های مرجانی و دیگر موجوداتی که اسکلت یا پوسته آنها از کربنات کلسیم ساخته شده، ممکن است بیش از موجودات دیگر تحت تاثیر تغییرات PH قرار گیرند، چرا که امکان ساخت پوسته های آهکی برای این موجودات در آبی با PH پایین بسیار مشکل است.