دانلود مقالات ISI درباره فارماکوژنومیک + ترجمه فارسی

فارماکوژنومیک قسمتی از این زمینه ی نو در پزشکی می باشد. محققان با پژوهش در فارماکوژنومیک، به بررسی ارتباط بین تنوع های ژنتیکی و ویژگی های دارویی می پردازند. فارماکوژنومیک دانشی است که درباره ارتباط بین پاسخ بدن افراد مختلف به داروها و تنوع موجود در توالی ژن‌های آنها مطالعه می‌کند. برخی افراد به بعضی داروها خوب پاسخ می‌دهند، بعضی به آنها حساسیت، برخی به آنها پاسخ نمی‌دهند. یک دارو ممکن است باعث بهبودی فرد بیماری، اما همان دارو برای بیمار دیگر حکم سم را داشته باشد. فارماکوژنومیک در زمینه سرطان هم چنان به عنوان مناسب‌ترین راهکار برای درمان فردی بیماران در نظر گرفته می‌شود، اگرچه تاکنون کاربرد بالینی آنها به چند ژن محدود بوده است. در شماری از سرطان‌هارابطه بین ژنوتیپ و نتایج بالینی امیدبخش بوده است، اما از آن جا که اغلب مطالعات فارماکوژنومیک جاری به نقش در حال ظهور سلول‌های بنیادی سرطانی (cancer stem cells، CSCs) در حساسیت و مقاومت در برابر دارو‌ها توجهی نداشته است، نتایج پرفروغی حاصل نگردیده است. سلول‌های بنیادی سرطانی به عنوان یک ریز جمعیت سلولی در تومورها، ظاهرا تنها سلول‌های آغاز کننده تومور‌های سرطانی در یک بدخیمی هستند و به همین دلیل در راس رده‌بندی سلول‌های سرطانی قرار می‌گیرند. با این حال، مطالعات فارماکوژنومیکی تفاوت‌های ژنتیکی موجود در مسیر‌های پیام رسانی ویژه‌‌ای که در این سلول‌ها به نحو متمایزی از دیگر سلول‌ها فعالتر است، نادیده گرفته است. افرادی که در حوزه فارماکوژنومیک فعالیت دارند بیشتر از DNA انسان در مقایسه با حیوان بهره میگیرند تا حیوانات و یا بافتی که از آن ها استخراج میشود را از روند آزمایش حذف کنند. فارماکوژنومیک برای اولین بار توسط Pythagoras در حدود 510 پیش از میلاد شناخته شده بود. اگر چه اولین نشریه رسمی فارماکوژنومیک به سال 1961 می رسد، اما حدود 1950 نشانه های غیر رسمی، این علم را مشخص کرد. اصطلاح فارماکوژنومیک ابتدا در دهه 1990 ظاهر شد.