دانلود مقالات ISI درباره سوماتواستاتین + ترجمه فارسی

سوماتواستاتین (Somatostatin)، هورمونی است که باعث مهار ترشح بسیاری از هورمون‌ها از جمله هورمون رشد از هیپوفیز می‌شود. این هورمون، یک هورمون پپتیدی دارای ۱۴ تا۲۸ اسیدآمینه بوده که در دستگاه گوارش از معده، روده و لوزالمعده و در سیستم عصبی مرکزی (مغز و هیپوتالاموس) ترشح می‌شود. سوماتوستاتین یک پلی پپتید بدست آمده از هیپوتالاموس یا صناعی (سنتتیک) است و فرم طبیعی آن یک ساختار حلقه‌ای دارد. اگرچه سوماتوستاتین مشتق شده از هیپوتالاموس یک پپتید 14 اسید آمینه‌ای است اما در بعضی بافت‌ها فرم طویل‌تر آن با 28 اسید آمینه نیز موجود می‌باشد. این ماده آزادسازی هورمون رشد از هیپوفیز قدامی را مهار می‌کند و هم‌چنین رهاسازی تیروتروپین و کورتیکوتروپین از هیپوفیز قدامی و گلوکاگن و انسولین از پانکراس را مهار می‌کند و به نظر می‌رسد در تنظیم ترشحات معده و دئودنوم نقش دارد. در سیستم عصبی مرکزی در درک درد نقش ایفا می‌کند. در بسیاری از اختلالات کاربرد دارد مانند خونریزی‌های فوقانی گوارشی مثل خونریزی واریسی، مقاومت به انسولین، برخورد با تومورهای ترشح‌کننده هورمون و دیگر اختلالات افزایش ترشحی. سوماتوستاتین طول مدت اثر کوتاهی دارد و چندین آنالوگ با هدف طولانی کردن فعالیت آن ساخته شده‌اند به علاوه این هدف که فعالیت مهاری آن را اختصاصی‌تر کنند. اوکتروتاید و لارئوتاید از این آنالوگ‌ها هستند. سوماتوستاتین معمولاً به صورت استات تجویز می‌گردد، در درمان خونریزی‌های گوارشی مثل خونریزی حاد از واریس‌های مری استات سوماتوستاتین در دوزی معادل با 250 میکروگرم سوماتوستاتین از طریق داخل وریدی طی 3 تا 5 دقیقه تجویز می‌گردد و سپس با یک انفوزیون مداوم با سرعت 250 میکروگرم در ساعت (حدود 5/3 میکروگرم/ کیلوگرم/ ساعت) پیگیری می‌شود تا زمانی‌که خونریزی متوقف شود که این اتفاق معمولاً طی 12 تا24 ساعت رخ می‌دهد. ممکن است آنگاه انفوزیون برای 48 تا 72 ساعت دیگر ادامه یابد تا از عود خونریزی جلوگیری شود. سوماتواستاتین یا هورمون مهارکننده هورمون رشد (GHIH)، با تاثیر بر گیرنده‌های خود در هیپوفیز موجب مهار ترشح هورمون رشد و هورمون محرکه تیروئید می‌شود. هم‌چنین در دستگاه گوارش موجب مهار ترشح هورمونهای گاسترین، موتیلین، سکرتین،انسولین، کوله‌سیستوکینین، (VIP) و (GIP) خواهد شد. این هورمون موجب کندی حرکات روده میشود. در تجویز بسیار سریع این دارو ناراحتی‌های شکمی، گرگرفتگی و حالت تهوع و برادی کاردی مشهود است. به علت نیمه‌عمر کوتاه این دارو، عوارض جانبی آن عموماً با کاهش یا توقف انفوزیون گذرا هستند. به علت اثر مهاری این دارو بر جذب روده‌ای، تغذیه غیرخوراکی توصیه می‌شود و گلوکز خون باید چک شود چرا که سوماتوستاتین می‌تواند با ترشح انسولین و گلوکاگن تداخل داشته باشد.