دانلود مقالات ISI درباره آلدهید + ترجمه فارسی

پیوند دوگانه کربن اکسیژن (C=O) که در برخی ترکیب‌های آلی همچون آلدهید، کتون، اسیدکربوکسیلیک، آمید و. . . یافت می‌شود، گروه کربونیل نامیده می‌شود. آلدئید ترکیبی آلی است که یک گروه کربونیل در یک سر خود دارد. این گروه عاملی دارای کربنی است که از یک سو با پیوند دوگانه به اکسیژن و از سوی دیگر یک اتم هیدروژن پیوند دارد و دارای فرمول عمومی RCHO می‌باشند. فرمول شیمیایی این بخش از ماده را (-CHO) می‌نویسند. از آلدئیدهای زبانزد می‌توان اتانال، متانال و بنزآلدهید را نام برد. ترکیب‌های کربونیل‌دار اهمیت ویژه‌ای در شیمی آلی دارند زیرا قابلیت تبدیل شدن به سایر ترکیب‌های آلی از طریق سنتز را دارا می‌باشند. آلدئیدها و کتون‌ها مواد شیمیایی بسیار ارزشمندی هستند و در صنعت به‌عنوان حلال یا مواد اولیه مصرف می‌شوند و بعضی‌ها مانند تستسترون به عنوان هورمون دارای اثرات دارویی و بیولوژیکی می‌باشند یا به طور مثال داروی هیدروکورتیزون که برای درمان جایگزینی در نارسایی غده فوق کلیوی استفاده می‌شود یا پریدوکسال فسفات که شکل فعال ویتامین B6 می‌باشد و نقش کوفاکتر را در مسیر ساخت NAD+ دارد، هر دو دارای گروه عاملی کربونیل هستند. ریشه لغوی کلمه آلدئید (Aldehyde) از دو واژه الکل (Alcohal) و هیدروژن‌گیری (dehydrogenation) گرفته شده است. هرگاه از الکل نوع اول هیدروژن‌گیری شود، در آن صورت، ماده ای تولید می‌گردد که آلدئید نامیده می‌شود. نامگذاری آلدئیدها در نامگذاری قدیمی، نام آلدئید از نام اسید آلی مربوطه آن گرفته می‌شد. مثلا آلدئید فرمیک از اسید فرمیک، آلدئید استیک را از اسید استیک و آلدئید پروپیونیک از اسید پروپیونیک بوجود آمده است. در نامگذاری جدیدی برای نامگذاری آلدئیدها، ابتدا طولانی‌ترین زنجیر حاوی عامل آلدئیدی را انتخاب می‌شود و سپس شماره گذاری اتمهای کربن از جهتی که گروه آلدئیدی قرار گرفته است، انجام می‌گیرد. برای نامگذاری، ابتدا شماره و نام شاخه‌های فرعی را نوشته، در پایان، اسم هیدروکربن را بطور کامل ذکر و پسوند آل (al) بر آخر آن افزوده می‌شود. تهیه آلدئیدها از اکسید کردن الکلهای نوع اول با استفاده از برخی اکسید کننده‌های ملایم مثل دی‌اکسیدمنگنز، واکنشگر CrO3/H+/CH3COCH3) Jones) یا واکنشگر CrO3/HCl/Pyridine) Sarett) یا واکنشگر (CrO3/2pyridine/CH2Cl2) و کرومیل کلرید Cr2Cl2، الکل های نوع اول و دوم بصورت محدود اکسید می‌شوند. الکل های نوع اول به آلدئید و نوع دوم به کتون هم کربن خود تبدیل می‌گردند. تهیه آلدئیدها و کتونها با استفاده از ترکیبات آلی فلزی گاهی اوقات از ترکیبات آلی فلزی برای سنتز آلدئیدها و کتونها استفاده می‌شود. در سالهای اخیر، برای سنتز ترکیبات کربونیل‌دار از R2Cd یا RZnX یا R2Zn استفاده زیاد شده است. قدرت هسته خواهی ملایم و محدود این واکنشگرها این امکان را فراهم می‌کند که از کلرواسیدها، کتونهای مربوطه سنتز شود. تهیه آلدئیدها از اورگانومنیزین‌ها از فعل و انفعال اورگانومنیزین‌ها با نیتریل‌ها و آمیدها نیز می‌توان آلدئید و کتون تهیه نمود. البته برای تهیه آلدئید باید آمید به شکل فرم آمید باشد. تهیه آلدئیدها از طریق هیدروفرمیه کردن آلکنها آلکنها در حضور کاتالیزور تریس‌تری فنیل فسفین رودیم کلراید با هیدروژن و منوکسید کربن ترکیب و به تشکیل آلدئید منجر می‌شود. با توجه به اینکه در این واکنش به یکی از کربنهای پیوند دوگانه، هیدروژن و به کربن دیگر، عامل آلدئیدی (-CHO) متصل می‌شود، لذا این واکنش را هیدروفرمیله شدن می‌گویند. در حضور کاتالیزور ذکر شده فقط یک نوع آلدئید تولید می‌شود. هر گاه از اکتا کربونیل دی‌کبالت به عنوان کاتالیزور استفاده شود، دو نوع ایزومر تولید می‌شود. تهیه آلدئیدها از نیتریل‌ها در دمای پایین، نیتریل‌ها با هیدریدلیتیم آلومینیوم ترکیب می‌شوند و کمپلکس حد واسط را تشکیل می‌دهند. این کمپلکس در حضور محلول اسید هیدرولیز می‌شود و آلدئید مربوطه را تولید می‌کند. سنتز آلدئیدهای آروماتیک با استفاده از واکنش کاترمن سنتز آلدئیدهای آروماتیک از فنل ها و کلروفرم در حضور هیدروکسید سدیم با استفاده از واکنش کلروفرم قلیایی شده با فنل‌ها و از طریق جانشینی الکترونخواهی دی‌کلرو کاربن روی حلقه آروماتیک می‌توان آلدئید سنتز نمود.