دانلود مقالات ISI درباره پروتئین واکنشی سی + ترجمه فارسی

پروتئین واکنشی سی (به انگلیسی: C-Reactive Protein) نام پروتئینی سنتز شونده در کبد در پاسخ به فاکتورهای آزاد شده از ماکروفاژ و سلول چربی است که در موارد التهاب و روماتیسم در خون افزایش می‌یابد. پروتئینی قابل اندازه گیری در خون است که در هنگام التهاب در بدن افزایش می یابد. پزشک شما ممکن است سطح CRP خون شما را بعد از جراحی، در طی درمان عفونت و سایر مشکلات پزشکی اندازه گیری کند. تست CRP می تواند شاخصی برای ارزیابی خطر بیماری عروق کرونر باشد، حالتی که در آن شریانهای قلب شما باریک می شوند و میتواند منجر به حمله ی قلبی شود. البته انجام تست CRP برای تشخیص بیماری قلبی در همه ی افراد مناسب نیست. بنابر توصیه ی انجمن قلب آمریکا، تست CRP برای غربالگری بیماری عروق کرونر در عموم مردم توصیه نمی شود و ممکن است بنا بر انتخاب های شیوه ی زندگی و سلامتی شما، برای تشخیص بیماری قلبی به شما کمکی نکند. این تست با یک آزمایش ساده ی خون انجام می گیرد و برخی محققان بر این باورند که حتی با افزایش سطح CRP در خون، احتمال سکته یا حمله ی قلبی کم است. در روماتیسم و التهاب و تورم حاد، پروتئینی با نام C در خون آزاد می‌شود که در حال طبیعی به‌میزان بسیار کم در پلاسما موجود است. این پروتئین با فسفوکولین موجود در غشای سلول نکروز شده در محدوده التهاب و همچنین با T-Cell ترکیب شده و از فعال شدن T- Cell توسط آنتی‌ژن جلوگیری می‌کند. تست CRP برای اندازه گیری التهاب انجام می شود. پزشک شما ممکن است برای موارد زیر CRP را چک کند: خطر بیماری عروق کرونرآسیب حاصل از حمله ی قلبیبیماری التهابی رودهبعضی موارد آرتریتبیماری التهابی لگنلوپوسالتهاب بعد از عمل جراحی پروتئن واکنش سی ممکن است برای بیماری قلبی یک عامل خطر باشد. به نظر می رسد اگر رگهایتان تنگ شود سطح CRP در خون افزایش می یابد. تست CRP به پزشک شما دقیقاً نمی تواند بگوید که محل التهاب کجاست، اگرچه این امکان وجود دارد که CRP بالا به علت وجود التهاب در جایی به جز قلب باشد. بنابر نظر انجمن قلب آمریکا، این تست بیشتر برای افرادی مفید است که دارای خطر متوسط (خطر 10 تا 20 درصدی) حمله قلبی در 10 سال آینده هستند. این سطوح خطر، ارزشیابی جهانی سطح خطر بر مبنای انتخاب ها در زندگی، سابقه ی خانوادگی و شرایط سلامتی فعلی است. افراد با خطر کم حمله قلبی، منفعت کمتری از این تست می برند و افراد با خطر بالا، بهتر است دنبال درمان و راههای پیشگیری باشند، جدای از اینکه نتیجه این تست چقدر بالاست.