دانلود مقالات ISI درباره کلرین + ترجمه فارسی

کلرین(به انگلیسی: Chlorine)عنصر شیمایی با عدد اتمی ۱۷ و نماد Cl است. کلر در فرم عنصری خود (Cl2) تحت شرایط استاندارد، کلرید، اکسیدکننده قوی است که برای سفید سازی پارچه‌ها و بعنوان ضد عفونی کننده رایج در استخرهای شنا برای تمیزی و بهداشت آن‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. َُ کلر دو و نیم مرتبه از هوا سنگین تر، دارای بوی بسیار بد و خفه کننده و بسیار سمی است. کلر به‌ عنوان بخشی از نمکهای طعام و ترکیبات دیگر به مقدار زیادی در طبیعت و لزوماً در بیشتر جانداران وجود دارد. گاهی در اتمسفر فوقانی ترکیبات کلرداری مانند کلرفلوئورکربن وجود دارند که در تخریب لایه اوزون موثرند. کلر، عنصر شیمیایی مهمی در تصفیه آب، مواد گندزدا در سفید کننده و نیز در گاز خردل به‌شمار می‌رود. همچنین کلر در ساخت طیف وسیعی از اقلام روزمره کاربرد دارد. برای از بین بردن باکتری و سایر میکروبهای موجود در ذخائر آب آشامیدنی بکار می‌رود. امروزه حتی به ذخائر کوچک آب همواره کلر افزوده می‌گردد. در تولید محصولات کاغذی، مواد ضدعفونی کننده، رنگدانه‌ها، مواد غذائی، حشره کشها، رنگها، فرآورده‌های نفتی، پلاستیک، دارو، منسوجات، حلالها و محصولات مصرفی بسیار زیاد دیگری کاربرد دارد. در ترکیبات آلی در صورتی‌که کلر جایگزینهیدروژن شود، (لاستیک مصنوعی)، اغلب باعث ایجاد خصوصیات مورد نیاز در این ترکیبات می‌گردد، لذا در ترکیب آلی از این عنصر بعنوان عامل اکسید کننده و جانشین، بطور گسترده استفاده می‌گردد. لزوم کلر برای گیاهان‏ به تازگی مورد تایید قرار گرفته است. اما از آنجا که این عنصر‏ هم در هوا و هم در محلول خاک (Soil solution) وجود دارد به ندرت کمبود آن گزارش می شود کلر برای آزاد کردن اکسیژن به هنگام فتوسنتز لازم است و کمبود کلر باعث پژمردگی گیاه می گردد. در خاک، یون آن بصورت Clx موجود است که به راحتی قابل استفاده گیاه می باشد. در صورت کمبود می توان از کلرورپتاسیم استفاده کرد. کلر یکی از کُشنده ترین گاز های سمّی و نیز یکی از مفید ترین آنها به شمار می رود. در طبیعت کلر به صورت جزیی از یک جسم مرکب یافت می شود ؛ مانند نمک طعام که کلرورسدیم است. کلر خالص نخستین بار به وسیله ی یک شیمیدان سوئدی به نام کارل شِیلِه در سال ۱۷۷۴ تهیه شد. امروزه کلر را خیلی ارزان بدست می آورند. یعنی جریان برق را از محلول نمک طعام عبور می دهند و در نتیجه کلر خالص حاصل می شود. نخستین گاز سمّی که در جنگ جهانی اول به کار رفت گاز کلر تقریباً خالص بود. آلمانی ها آنرا در ۲۲ آوریل ۱۹۱۵ بکار بردند. سپس هر دو طرف متخاصم، یعنی آلمانی ها و نیرو های متفقین، از گازهای مختلفی که همه دارای ترکیب کلر بود، استفاده کردند. در جنگ جهانی دوم، نیرو های متفقین و دشمنان آنان ذخایر زیادی از کلر و گازهای دیگر داشتند ولی آنها را مورد استفاده قرار ندادند. دیدیم که کلر چگونه گازی سمی و خطرناک است. ولی با وجود این یکی از بهترین ابزار انسان برای حفظ تندرستی نیز بشمار می رود. کلر در ساختن موّاد گندزدا و میکروب کش بکار می رود. به وسیله ی آن میکروب ها را ازبین می برند. در بیشتر کشورها برای تصفیه آب، از کلر استفاده می کنند. بدین ترتیب میکروب هایی که در آب وجود دارند، کشته می شوند. برای این منظور در هر ۱ متر مکعب حدود ۸/۰-۵/۰ گرم کلر خالص لازم است. البته این مقدار کلر به انسان آسیبی نمی رساند، فقط گاهی ممکن است که آب مزه ی کلر را به خود بگیرد. کلر هم بصورت گازی و هم بصورت مابع قابل استفاده می باشد. کلر را به دو طریق می توان به صورت مایع در آورد: ۱- عمل تبرید، یعنی آنرا تحت تأثیر برودت شدید قرار دهیم. ۲- عمل تراکم، یعنی این گاز را تحت شرایطی درهم می فشرند. کلر مایع را بوسلیه ی تانکرهای مخصوص یا درون استوانه های آهنی حمل و نقل می کنند. کلر برای سفید کردن اجسام و نیز برای تهیه ی گردرنگ بری بکار می رود. در صنعت کاغذ سازی نیز کلر را برای سفید کردن کاغذ مصرف کنند و این مهم ترین مورد استفاده از کلر است. در رنگسازی هم از کلر استفاده می شود. همچنین ترکیبی از آن با اکسیژن و پتاسیم در آتش بازی و تهیه ی کبریت بی خطر به کار می رود. تتراکلرورکربن یکی دیگر از ترکیبات کلر است. « تتراکلرورکربن » مادّه ای غیرقابل احتراق است و مصرف خشک شویی دارد. این ماده در برخی شیوه های آتش نشانی نیز بکار می رود. کلر به تنهایی یکی از مهم ترین وسایل ضدعفونی امروزی است