دانلود مقالات ISI درباره دولت الکترونیک + ترجمه فارسی

دولت الکترونیک یا دولت دیجیتالی، به استفاده دولت از فناوری اطلاعات برای جابجایی اطلاعات بین مردم، سازمان‌ها، بازار و ارکان دیگر دولتی گفته می‌شود. دولت الکترونیک ممکن است توسط قوه مقننه، قوه قضائیه یا قوه مجریه به کار برده شود تا بهره وری داخلی را بهبود بخشد، خدمات عمومی را ارائه دهد یا روندهای دولتی مردم گرا را برای مردم فراهم کند. با اینکه پژوهش ها نشان می دهد که دولت الکترونیک در ایران در سال های انتهایی ریاست جمهوری سید محمد خاتمی خیلی جدی گرفته شد، اما در سال های بعدی طرح های راهبردی تا حدی کنار گذاشته شدند و در حال حاضر ایران به لحاظ شاخص های حکومت الکترونیک در میان کشورهای جهان و حتی منطقه جایگاه شایسته ای ندارد. مفهوم دولت الکترونیک، معادل فراهم سازی امکان استفاده سهل و آسان از فناوری اطلاعات به منظور توزیع خدمات دولتی به صورت مستقیم به مشتری، به صورت 24 ساعته و 7 روز هفته می‌باشد. دولت الکترونیک، شیوه‌ای برای دولتها به منظور استفاده از فناوری جدید می‌باشد که به افراد تسهیلات لازم جهت دسترسی مناسب به اطلاعات و خدمات دولتی، اصلاح کیفیت خدمات وارائه فرصتهای گسترده‌تر برای مشارکت در فرایندها و نهادهای مردم سالار را اعطا می‌کند. در ابتدا چند تعریف از دولت الکترونیک ارائه می شود: مفهوم دولت الکترونیک، معادل فراهم سازی امکان استفاده سهل و آسان از فناوری اطلاعات به منظور توزیع خدمات دولتی به صورت مستقیم به مشتری، به صورت 24 ساعته و 7 روز هفته می‌باشد. دولت الکترونیک شیوه‌ای برای دولتها به منظور استفاده از فناوری جدید می‌باشد که به افراد تسهیلات لازم جهت دسترسی مناسب به اطلاعات و خدمات دولتی، اصلاح کیفیت خدمات وارائه فرصتهای گسترده‌تر برای مشارکت در فرایندها و نهادهای مردم سالار را اعطا می‌کند. دولت الکترونیک، یک دولت ارقامی دیجیتالی بدون دیوار و یک دولت بدون ساختمان و سازمانی مجازی است که خدمات دولتی را به صورت بلاواسطه به مشتریان ارائه می‌دهد و موجب مشارکت آنان در فعالیتهای سیاسی و اقتصادی می‌گردد. دولت الکترونیک یک شکل پاسخگویی دولت می‌باشد که بهترین خدمات دولتی را به صورت بلافصل به شهروندان ارائه می‌دهد و آنها را در فعالیتهای اجتماعی شرکت می‌دهد. مزایای دولت الکترونیک: جامعه اطلاعاتی، بسیاری از سازمان ها را وادار می کند تا ابتکارهای مربوط به دولت الکترونیک را جهت نیل به اهداف و موقعیت های ذیل پذیرا باشند: 1. ارائه خدمات دولتی الکترونیک ویکپارچه: سازمان های دولتی ورای ارائه خدمات پیوسته می توانند خدماتی با ارزش افزوده و منسجم ارائه نمایند. آنها قادر خواهند بود تا به جای سرگردان کردن مردم میان چند اداره یا پایگاه اینترنتی مختلف جهت دریافت تأییدیه های دولتی، به آنها امکان دهند تا امور خود را تنها از یک نقطه دسترسی انجام دهند. 2. رفع شکاف طبقاتی: دولت ها می توانند امکان دسترسی به فناوری جدید را برای مردم و امکان آموزش های رایانه ای را برای جوانان و سالمندان از طریق برنامه های متنوع فراهم نمایند. 3. امکان آموزش مادام العمر: اندیشه تمام نشدن آموزش با پایان یافتن دوران مدرسه، امروزه از طریق آموزش از راه دور تحقق یافته است. جامعه ای با نیروی کار فرهیخته که از مختصات دولت الکترونیک است، نیازمند آن است که به طور پیوسته از آموزش های پیشرفته و فردی برخوردار باشد. 4. بازسازی روابط میان دولت ها با مردم: به جای تأمین خدمات یکسان برای همه،دولت ها می توانند به کمک فناوری جدید با مردم به صورت افرادی مجزا عمل و به آنها خدمات شخصی ارائه نمایند. در این صورت شهروندان در روابط خود با دولت، احساس مسئولیت بیشتری می کنند و اعتماد و اطمینان خود را نسبت به بخش دولتی دوباره به دست می آورند. 5. توسعه اقتصادی: دولت ها می توانند با ارائه خدمات پیوسته به بازرگانان آنها را در امورشان یاری دهند. اتصال به شبکه و استفاده از ابزار شبکه، آن ها را در اموری چون اخذ مشاوره و انگیزه های مالی کمک می کند. به علاوه، آن ها قادر خواهند بود تا از مزایای به روز بودن، ارتباط نزدیک تر با مشتریان،ورشد وتوسعه محلی و جهانی بازارهای خود بهره مند شوند. 6. ایجاد یک نوع حکومت مشارکتی: دولت الکترونیکی می تواند به یک مردم سالاری مستقیم منتهی گردد. هم اکنون نیز برخی دولت ها در سطح محلی، از مناظره ها و تریبون های آزاد بحث و گفتگو، و رای گیری های اینترنتی در جهت بهبود فرآیندهای تصمیم سازی خویش حمایت می نمایند