دانلود مقالات ISI درباره فیتوشیمی، شیمی گیاه + ترجمه فارسی

فیتوشیمی یا شیمی گیاه Phytochemistry دانش بررسی و مطالعه ترکیبات شیمیایی گیاهی است. به بیان دیگرمی توان گفت شاخه ای از علم شیمی است که موضوع آن، مطالعه ترکیبات شیمیایی گیاهان است. از جمله این ترکیبات، متابولیت های ثانویه گیاهی است. در مفهومی اختصاصی تر، فیتوشیمی با شیمی گیاهان دارویی مرتبط است و در طول قرون متمادی بسیاری از ترکیبات گیاهی نقشی اساسی درصنایع داروسازی داشته اند. تکنیک های رایج دراین علم عبارتند از: استخراج و جدا سازی، تغلیظ، آنالیز و تکنیک های کروماتوگرافی و الکتروفورز که در نهایت شناخت فرمولهای دقیق ساختاری و مسیرهای بیوسنتزی را امکان پذیر می سازد. شواهد فیتوشیمیایی از جمله شواهد و صفات مورد استفاده در طبقه بندی های فیلوژنتیکی هستند، به گونه ای که در گونه های دارای قرابت و خویشاوندی با یکدیگر، ترکیبات مشابهی یافت می شود اما همیشه نیز این گونه نیست. مباحث اصلی: متخصص فیتوشیمی میتواند نسبت به استخراج، اندازه گیری و شناسایی ترکیبات موثره گیاهان دارویی در مقیاس آزمایشگاهی و صنعتی اقدام نموده و عضو مؤثری در گروه های تحقیقاتی شیمی دارویی در مراکز تحقیقاتی و شرکتهای داروسازی باشد. بنابراین فیتوشیمی دان ها باید علوم مختلف در حوزه شیمی را با مبحث مربوط به گیاهان جمع کنند. یک گروه تحقیقاتی خوب، تخصص های مختلف در این زمینه را میتواند در کنار هم جمع کند تا هم افزایی به وجود آید که نیاز به مدیریت و دانش لازم بر فرایند کلی به دست آوردن ماده موثره دارویی است. این شاخه از شیمی به شاخه فارماکوگنوزی داروسازی شبیه است. به طور کلی علم روز، یک علم بین رشته ای است و برای انجام کارهای بزرگ نیاز به تجمیع تخصص ها است. مواد فیتوشیمیایی: این مواد، ترکیب‌های به لحاظ زیستی فعالی هستند که در گیاهان یافت می‌شوند. این ترکیب‌ها غنی از ویتامین، مواد معدنی و کلروفیل می‌باشند. مواد فیتوشیمیایی دارای خواص محافظتی در برابر عامل‌های بیماری برای گیاهان هستند. این مواد برای زنده ماندن انسان حیاتی نیستند. گیاهان مواد فیتوشیمیایی را برای حفاظت از خود تولید می‌کنند. تحقیقات اخیر نشان داده‌است که این مواد، برای حفاظت انسان‌ها در برابر بیماری‌ها نیز مفیدند. بیش از هزار نوع از مواد فیتوشیمیایی، تاکنون شناخته شده‌است. از شناخته شده ترین این مواد، می‌توان به لیکوپن در گوجه فرنگی، ایزوفلاوین در سویا و زردینه (رنگیزه) در میوه‌ها را نام برد.