دانلود مقالات ISI درباره خواص رئولوژیکی + ترجمه فارسی

رئولوژیکی(به انگلیسی: Rheological) علم جریان و تغییر شکل جریان‌ها که برهم کنش بین نیروها، تغییر شکل و زمان را توصیف می‌کند. رئولوژی از واژه رئوس (Rheos) که واژه‌ای یونانی به معنای جریان است،اقتباس شده است. رئولوژی برای تمام مواد از گازها تا مایعات کاربردی است. علم رئولوژی حدود یک قرن سابقه دارد که برای اولین بار به علت نیاز به توصیف خواص سیالات مطرح شد. اگر ویسکوزیته مقاومت در برابر جریان و الاستیسیته ساختار و پایداری ابعادی ماده را معرفی کند، می‌توان گفت که رئولوژی در واقع رفتار ویسکوز و الاستیک سیستم‌ها را به صورت مجزا و در ارتباط با یکدیگر بررسی می‌کند. سیالات را به طور کلی می‌توان به سیالات نیوتونی، غیر نیوتونی مستقل از زمان، غیرنیوتونی وابسته به زمان و ویسکوالاستیک طبقه‌بندی کرد که جریان شناسی سیالات غیرنیوتونی وویسکوالاستیک وظیفه خطیر دانش رئولوژی است. طبقه بندی مواد از لحاظ رئولوژی: الف: مواد ویسکوز ب: مواد الاستیک ج: مواد ویسکوالاستیک رئولوژی علم بررسی جریان و تغییر شکل سیالات تحت اثر میدان تنش اعمال شده بر آنها می‌باشد. یکی از شاخص‌ترین خواص رئولوژیکی سیالات ویسکوزیته می‌باشد که معیاری از مقاومت سیالات در مقابل جریان یا تغییر فرم آنها تحت تأثیر میدان تنش اعمال شده بر آنها می‌باشد. بسته به چگونگی تغییرات ویسکوزیته در مقابل تنشهای اعمالی، سیالات به دو دسته نیوتنی و غیر نیوتنی تقسیم می­شوند. سیالات نیوتنی سیالاتی هستند که ویسوزیته آنها فقط تابع دما و فشا می­باشد. در مقابل سیالات غیرنیوتنی سیالاتی هستند که ویسکوزیته آنها علاوه بر دما و فشار تابعی از شدت میدان جریان اعمال شده می­باشد. سیالات پلیمری اعم از محلولهای پلیمری و یا مذابهای پلیمری سیالات غیرنیوتنی می­باشند، بطوریکه ویسکوزیته اکثر آنها با افزایش شدت میدان جریان کا­هش می­یابد، به این دسته از سیالات، سیالات شبه پلاستیک گفته می­شود. موارد خیلی کمی مانند سوسپانسیونهای غلیظ پلیمری وجود دارد که ویسکوزیته آنها با افزایش شدت میدان جریان افزایش می­یابد. به این سیالات، سیالات دیلاتانت گفته می­شود. از طرف دیگر بسته به چگونگی عکس­العمل سیالات در مقابل نیروهای اعمالی، سیالات به دو دسته سیالات ویسکو و سیالات ویسکوالاستیک تقسیم بندی می­شوند. سیالات ویسکوز به سیالاتی گفته می­شود که تنشهای اعمالی در آنها صرف جریان یا تغییر فرم غیر قابل برگشت می­شود در حالی­که سیالات ویسکوالاستیک، سیالاتی هستند که درصدی از تنشهای اعمالی در آنها صرف جریان یا تغییر فرم و درصدی از آن به صورت انرژی قابل برگشت ذخیره می­شود. به غیر از محلولهای خیلی رقیق پلیمری اکثر سیالات پلیمری رفتارهای ویسکوالاستیک دارند. وجود خاصیت الاستسک در سیالت پلیمری موجب بروز پدیده­های مانند تورم دای، شکست مذابو غیره می­شود. این پدیده­ها نتیجه تنشهای نرمال القاء شده به سیال در طول جریان می­باشند.