دانلود مقالات ISI درباره پلی ونیل الکل + ترجمه فارسی

پلی ونیل الکل یک پلیمر سنتزی محلول در آب و به صورت پودر سفید رنگ یا کرم قابل ذوب می باشد که در دمای 230 درجه سانتی گراد تجزیه می شود. پلی وینیل الکل از یک خاصیت بسیار جذاب برخوردار است و آن، قابلیت تجزیه بیولوژیکی است. مونومرهای وینیل الکل ضعیف هستند و پلی وینیل الکل از جایگزینی گروه استات در وینیل استات با گروه های هیدروکسیل تهیه می شود. پلی ونیل الکل اولین بار توسط (Berg، Havhnel،Hermann) در سال 1932 ساخته شد و از واکنش مبادلی استر بدست آمد پس از پیشرفت غیر منتظره ای که در سال 1938 به وسیله (Tomanasi، yazawa، sakurata) در تولید فیبرهای استالیزه مقاوم به آب بدست آمد. یک سرمایه گذاری اقتصادی بزرگ به ویژه در ژاپن برای تولید فیبر، انجام گرفت. از آن زمان به بعد کاربردهای بسیار فراوان نظیر آهارزنی الیاف، روکش ها، چسب ها و کالاها قالبگیری شده، گسترش پیدا کرد. در حال حاضر حدودا 500. 000 تن در سال در کل جهان برای کاربردها PVA مصرف می شود. خواص پلی وینیل الکل: پلی ونیل الکل در حالت خشک پایدار، بدون بو، غیررسمی و برای حمل با دست ایمن و دوستدار محیط زیست است. با این حال باید مراقب بود تا میزان گرد و غبار در هنگام حمل و نقل و ذخیره سازی به حداقل برسد تا از انفجار غبار جلوگیری به عمل آید. از ونیل الکل میتوان برای ساخت فیلم و پوشش هایی استفاده کرد که دارای قدرت کششی و انعطاف پذیری بالا هستند و در برابر نفوذ اکسیژن، دی اکسید کربن و دیگر بخارها مقاومند. پلی وینیل الکل در آب سرد و گرم محلول است. بقیه ویژگی ها با هم برابر هستند، درجه هیدرولیز بالاتر، حلالیت کمتر را سبب می شود. کارایی های خاص پلی وینیل الکل با درجه هیدرولیز و گرانروی متغیر است. درجه هیدرولیز بالاتر باشد، مقاومت نسبت به آب نیز بهتر خواهد بود. کارخانه های تولید کاغذ درجات مختلفی از پلی ونیل الکل را با توجه به خواص مورد نیاز انتخاب می کنند مثل مقاومت در برابر آب و روغن و همینطور قابلیت جوهرپذیری. در بازار منسوجات، جایی که از پلی وینیل الکل در مرحله آهار زدن نخ ها استفاده می شود تا در طول فرایند بافندگی پاره نشوند، پلی وینیل الکل براساس نوع نخ، نوع ماشین و ترکیبات دیگر محلول آهار زنی،گرانوروی، مقاومت در برابر سایش و سهولت حذف محلول بعد از پارچه بافی، محلول آبی پلی وینیل الکل نسبتا اسیدی است و مستعد رشد قارچ می باشد. رطوبت مثل یک نرم کننده عمل می کند و باعث کاهش قدرت کششی می شود ولی باعث افزایش ازدیاد طول و آستانه پارگی می شود.