دانلود مقالات ISI درباره تیامین، ویتامین B1 + ترجمه فارسی

تیامین Thiamine یا ویتامین B1 با فرمول مولکولی C۱۲H۱۷Cl۱N۴O۱S۱ و جرم مولی 265. 35 g mol−1 نوعی ویتامین محلول در آب است که معمولا در بسیاری از غذاهای حیوانی و گیاهی یافت می شود. ویتامین های محلول در آب در بدن ذخیره نمی شوند و به راحتی توسط مایعات بدن، از بدن خارج می شوند. به همین دلیل مجبور هستیم این نوع از ویتامین ها را به صورت مستمر و مداوم از طریق تغذیه دریافت کنیم. ویتامین B1 مانند سایر ویتامین های گروه B در بسیاری از فرایندها بدن نقش اساسی دارد. وجود این ویتامین برای عملکرد صحیح سلولی بسیار حیاتی بوده و به تولید انرژی از مواد غذایی کمک می کند. تیامین یا ویتامین B1 به بدن کمک می کند تا کربوهیدرات های دریافتی از غذاها را به انرژی تبدیل کند. ویتامین B1 یا تیامین، به جلوگیری از بیماری های سیستم عصبی، مغز، ماهیچه ها، قلب، معده و روده کمک می کند. همچنین در جریان الکترولیت ها در سلول های عضلانی و عصبی درگیر است. این ویتامین از بیماری هایی مانند بری بری که شامل اختلالات قلب، اعصاب و دستگاه گوارش است جلوگیری می کند. ساختمان شیمیایی: ویتامین ب۱ یا تیامین دارای دو حلقه هتروسیلیک می‌باشد که یکی از آنها گوگرددار به نام تیازول و دیگری حلقه دو ازتدار پیریمیدین است. حلقه پیریمیدین به صورت ۲و۵-دی‌متیل۴-آمینوپیریمیدین و حلقه تیازول به صورت ۴متیل۵هیدروکسی‌اتیل‌تیازول می‌باشد. این دو حلقه توسط ازت حلقه تیازول و ریشه متیل‌کربن۵پیریمیدین به یکدیگر متصل می‌شوند. تیامین یکی از ویتامین‌های محلول در آب است. تیامین به طور طبیعی در بسیاری از غذاها وجود دارد و در برخی غذاهای غنی شده نیز اضافه می شود. برخی غذاهای حاوی این ویتامین: غلات کامل، نان، برنج و ماکارونی غنی شده، گوشت، به خصوص گوشت ماهی، حبوبات، آجیل ها و مغزها. عوارض کمبود تیامین: فقدان این ویتامین می تواند در اثر تغذیه نادرست و یا مصرف الکل صورت گیرد. کمبود ویتامین ب1 می تواند عوارض بسیاری را موجب شخص کند که عبارت اند از: ضعف و خستگی، آسیب های عصبی و حتی جنون، کاهش اشتها و از دست دادن وزن، گیجی و از دست دادن حافظه، ضعف عضلانی، مشکلات قلبی، کمبود شدید ویتامین ب1 منجر به بیماری بری‌بری می شود.