دانلود مقالات ISI درباره فاکتور نکروز توموری آلفا + ترجمه فارسی

فاکتور نکروز توموری آلفا، (به انگلیسی: Tumor necrosis factor alpha) نام یکی از شناخته شده‌ترین عوامل نکروز تومور است. فاکتورهای نکروز تومور گروهی از سیتوکینها هستند که موجب آپوپتوزیز (خزان یاخته‌ای) سلولها می‌شوند. عملکرد فاکتور نکروز تومور آلفا (TNFα) که بصورت عمده در مونوسیت‌ها و ماکروفاژها تولید و آزاد می‌شود (هرچند به وسیله لنفوسیتها و سلولهای کشنده طبیعی نیز می‌تواند تولید شود) یکی از مهمترین واسطه‌ها در ایجاد علائم التهاب علائم فاز حاد در بدن انسان است (مانند تب). این فاکتور در شوک سپتیک، کاشکسی و پسرفت تومور نیز دخالت دارد. فاکتور نکروزدهنده تومور(TNFα) یک سایتوکاین قوی چند اثری پیش التهابی است که توسط ماکروفاژها، نوتروفیلها، فیبروبلاستها، سلولهای کراتینی، سلولهای NK، سلولهای B،T و سلولهای توموری تولید می شود. TNFα پاسخ های میزبان را در شرایط التهابی مزمن و حاد، میانجی گری می کند و این میانجی گری برای محافظت در برابر عفونت و بدخیمی است. بیولوژی سیستم گیرنده ی TNFR/TNF اخیراً مورد بحث قرار گرفته است. TNFα در تحلیل توموری مداخله می کند و TNFα نوترکیب در سطوح فرافیزیولوژیکی به عنوان درمانی برای سرطان بکار برده می شود. تصور این که تاثیرات اصلی TNFα درونی در سرطان بر عکس تأثیرات بدست آمده با درمان توسط دز بالای TNFα می باشد، اخیراً مورد تأیید قرار گرفته است. TNFα وارد شده به سلولهای سرطانی بجای ایجاد تحلیل توموری، پردازش توموری را به وسیله تکثیر، تهاجم و متاستاز ایجاد می کند. این سایتوکاین هم فاکتور نکروز دهنده تومور و هم یک فاکتور ایجاد کننده تومور می باشد. وقتی که TNFα به عنوان عامل درمانی در دزهای بسیار بالا بکار برده می شود، به عنوان یک سم داخل عروقی به صورت عامل تحلیل گر توموری عمل می کند. با وجود این، وقتی TNFα توسط تومورها و ماکروفاژهای وابسته به تومور یا سلولهای استرومایی در سطوح فیزیولوژیکی تولید می شود، رشد تومور را توسعه داده و بر تعداد ماکروفاژها افزوده، تحریک گسترده رگ سازی و فاکتورهای رشد از سلولهای تکثیری را افزایش می دهد.