دانلود مقالات ISI درباره ارزش در معرض خطر، دارایی‌درخطر + ترجمه فارسی

ارزش در معرض خطر (VaR) یک معیار آماری است که حداکثر زیان مورد انتظار از نگهداری یک دارایی یا پرتفوی را در دوره زمانی معین و با احتمال مشخص (سطح اطمینان معلوم) محاسبه و به صورت کمی گزارش می‌کند. همزمان با ظهور ابزارهای مشتقه در دهه هشتاد، مدیریت ریسک با چالش جدیدی فرا روی خود مواجه گردید. چرا که روش های سنتی مدیریت ریسک دیگر پاسخگوی کنترل ریسک های ناشی از این نوع ابزارهای نوپا نبود. از اینرو استفاده از مدل VaR توسط بانک های آمریکایی شروع شد و عمومیت پیدا کرد. با استفاده از تکینیکVaR بانک ها توانستند مدلی کلی جهت سنجش زیان اقتصادی را توسعه دهند. تکنیک VaR در ابتدا در مؤسسات مالی برای اندازه گیری ریسک و زیان های احتمالی در معاملات پرتفوی مورد استفاده قرار گرفت درحالیکه VaR تکنیکی است که دارای کاربردی در مدیریت ابزارهای مالی حساس نسبت به بازار حساس از قبیل ابزارهای مشتقه مثل: اختیار معامله، سوآپ و. . . می باشد. اعتقاد بر این است که VaR کاربردی گسترده تر در حل مشکلات بنگاه ها دارد. مهم ترین جذابیت های VaR به عنوان سنجه ریسک نسبت به دیگر سنجه ها از قرار زیر است: 1- مفهوم ارزش در معرض خطر، بسیار ساده و قابل فهم است. 2- VaR را می‌توان برای هر گونه سبد دارایی به کار برد و به مدیر ریسک امکان مقایسه ریسک سبدهای دارایی مختلف را می دهد. 3- VaRمنعکس کننده هر دو قسمت ریسک است و در حالی که سنجه ای مثل ضریب بتا تنها به میزان تاثیرپذیری تغییرات سهم از تغییرات تغییرات شاخص می‌پردازد و عدم اطمینان موجود در تغییرات شاخص سهام را در نظر نمی گیرد. 4- VaR به مدیر ریسک امکان تجمیع ریسک های جزئی را می دهد.