دانلود مقالات ISI درباره سد خونی مغزی + ترجمه فارسی

مویرگ‌های خونی در مغز وضعیت ویژه‌ای دارند. سلول‌های سازنده این مویرگ‌ها با اتصال محکم به هم متصل‌اند. اتصال های محکم از عبور بسیاری از مولکول‌های درشت‌ خون از فضای بین سلول‌ها جلوگیری می‌کنند. به علاوه سلول‌های ستاره‌ای شکلی به نام آستروسیت مویرگ‌های مغز را احاطه می‌کنند. بنابراین، بر خلاف سایر اندام‌ها، مولکول‌های موجود در خون نمی‌توانند به راحتی از لابه‌لای سلول‌های سازنده دیواره مویرگ‌ها عبور کنند و باید از درون این سلول‌ها بگذرند. انتشار، انتقال فعال، اندوسیتوز و اگزوسیتوز باعث عبور بعضی مولکول‌ها از این سلول‌ها می‌شوند. این وضعیت باعث ایجاد سد خونی مغزی می‌شود. سد خونی مغزی باعث فراهم آمدن محیط غذایی مناسبی برای سلول‌های مغز می‌شود و در جلوگیری از عفونت‌ها نیز موثر است. موادی که از سد خونی مغزی می‌گذرند، مایع مغزی نخاعی را می‌سازند. مایع مغزی نخاعی کل فضاهای مغز (فضای زیر عنکبوتیه، بطن‌های مغز و نخاع) را پر می‌کند. این مایع باعث حفاظت مغز در برابر ضربه می‌شود. سد خونی مغزی هنگام شیمی درمانی بیماری‌های مغز مشکلاتی ایجاد می‌کند. زیرا داروهایی که می‌توانند وارد سایر اندام‌ها شوند، ممکن است نتوانند وارد مغز شوند. برای مثال، در نوعی بیماری مغزی به نام پارکینسون بیماران به وجود ماده‌ای در مغز به نام دوپامین نیاز دارند. اما دوپامین از سد خونی مغزی نمی‌تواند عبور کند. از این رو، به این بیماران پیش‌ساز دوپامین ( ال-دوپا) می‌دهند. این ماده به راحتی از سد خونی مغزی می‌گذرد. زیرا، بعضی از پروتئین‌هایی که در غشای سلول‌های سازنده مویرگ‌های مغز قرار دارند و به جابه‌جایی بعضی مواد کمک می‌کنند، به علت شباهت ال-دوپا به اسید آمینه‌ها باعث ورود آن به مایع مغزی نخاعی و در واقع سلول‌های مغز می‌شوند. وقتی ال-دوپا وارد مغز شد به دوپامین تبدیل می‌شود. فیزیولوژی وجود این "سد" حاصل از اتصالات محکم بین سلول‌های اندوتلیال در عروق سیستم اعصاب مرکزی(CNS) است که عبور املاح و مواد را محدود می‌کنند. بین سلول‌های اندوتلیال مویرگی توسط این اتصالات محکم، که از زیر واحدهای کوچکتر بنام دایمر(بیوشیمی) تشکیل شده٬ پروتئین‌های گذراننده مانند کلادینس(claudins)، اکلودین(occludin) و مولکول چسبنده اتصال(JAM) که همگی درون سلول های اندوتلیال لنگر انداخته‌اند وجود دارد. سد خونی مغزی از سلولهای با چگالی بالا تشکیل شده‌است و محدودیت تبادل از بین این سلول‌ها بسیار شدیدتر از سایر سلول‌های اندوتلیال مویرگی در دیگر نقاط بدن است. پشتیبانی بیوشیمیایی از این سلول‌ها به عهده سلول‌های ستاره‌ای یا آستروسیت (Astrocyte) است. این سد تمامی بخش‌های مغز را در بر نمی‌گیرد و در قسمتهایی چون سقف بطن سوم و چهارم مغز و همچنین اطراف غده پینه‌آل(ترشحات هرمونی مستقیم وارد گردش خون می‌گردد) وجود ندارد. فیزیولوژی‌آسیب‌شناسی با توجه به این‌که سد خونی-مغزی محافظی بسیار قوی در برابر عفونت‌های شایع باکتریایی است، شیوع عفونت در مغز بسیار نادر است با این‌حال، از آنجا که آنتی‌بادی‌ها و آنتی‌بیوتیک‌ها قادربه عبور از سد خونی مغزی نمی‌باشند، در صورت بروز عفونت مغزی٬ آسیب وارده اغلب بسیار جدی و درمان نیز دشوار خواهد بود. بااین حال، سد خونی مغزی در هنگام التهاب‌های مغزی تا اندازه‌ای نفوذپذیر شده و برخی آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند به مغز راه پیدا کنند. تنها دو نوع باکتری وجود دارند که می‌توانند از سد خونی مغزی عبور کنند. یکی باکتری‌های گرم‌منفی حلزونی(اسپیروکت‌ها) مانند بورلیا عامل بیماری لایم و دیگری باکتری ترپونما پالیدوم عامل سفلیس که احتمالاً با سوراخ کردن فیزیکی دیواره مویرگی در مغز وارد مغز می‌شوند.