دانلود مقالات ISI درباره کرم الگانس + ترجمه فارسی

کرم الگانس که نام کامل و صحیح آن Caenorhabditis elegans است و نخستین جانداری است که نقشه ژنی آن به درستی و کامل ترسیم و در سال ۱۹۹۸ منتشر گردید، گرچه نسخه منتشر شده در اکتبر ۲۰۰۲ کاملاً بی‌عیب و نقص است. ویژگیهای عمومی نماتودها که شامل سی الگانس هم می شود: این کرمها استوانه ای، بدون بند ودارای تقارن دوجانبی وپوشش کوتیکولی با هیپودرم درزیرآن. دارای سه لایه ی جنینی وحفره کاذب (چون بطور کامل با مزودرم پوشانده نشده است. ) در سیستم گوارشی دارای دهان ومخرج،دهان نزدیک انتهای قدا می وشکم یک لوله مستقیم بدون ماهیچه ومخرج در،یا نزدیک انتهای خلفی ویک حلق با تورم پیازی شکل. دارای سلولهای عضلانی ناقص طولی (درامتداد بدن) وبه همین دلیل قادر به انقباض بدن نیستند و حرکات منحنی شکل دارند (S ). تولیدمثل فقط جنسی،لقاح داخلی و تخمها میکروسکوپی، هرمافرودیت ها به شکل خودلقاحی تولیدمثل می کنند. فاقد سیستم تنفسی، مژه، سلولهای ماهیچه ای مدورو سیستم گردش خون. دستگاه دفع ادرارازنوع مزونفریدی و اندامهای تناسلی بدون پراکندگی وغده های تناسلی با مجاری تولیدمثلی بهم پیوسته وممتد می باشند. سیستم عصبی از نوع بدون حفره وتشکل یافته تر(گانگلیون های کاملاً مشخص) دارای طناب عصبی پشتی وشکمی وحلقه ی عصبی پیرامون مری. جزئیات اتصال مغز کرم به ربات این نوع کرم به عنوان نخستین جانداری که نقشه ژنی آن به درستی و تماما ترسیم شده و پژوهش‌های گسترده‌ای بر روی آن انجام شده، شناخته می‌شود؛ بنابراین در سال 2014 دانشمندان تحت پروژه‌ای به نام “OpenWorm ” تمامی ارتباطات میان 302 نورون این جاندار را نقشه‌برداری کرده و آن‌ها را در نرم‌افزاری شبیه‌سازی کردند. هدف اصلی پروژه شبیه‌سازی کامل این کرم و ساخت نسخه‌ای مجازی از آن اعلام شد، اما مهم‌ترین اقدام در این راستا، بازسازی مغز جاندار و اتصال آن به یک ربات لگویی ساده بود. این ربات مجهز به تمامی وسایل لازم برای معادل‌سازی اعضای محدود و ساده‌ی بدن کرم الگانس بود؛ به عنوان مثال، سنسورهای صوتی تعبیه‌شده عملکردی همانند بینی کرم را داشتند و تعدادی موتور هم فعالیت‌های حرکتی جاندار را کپی می‌کرد. در کمال تعجب بدون نیاز به برنامه‌ریزی و کد نویسی خاص، مغز مجازی کرم الگانس ربات لگویی را هدایت کرد و بر طبق گزارش‌ها، رفتارهای دستگاه شباهت زیادی به فعالیت‌های کرم در محل زندگی‌اش داشتند؛ مثلا تحریک سنسور بینی باعث توقف حرکت ربات به جلو می‌شود و با تحریک حسگرهای جلویی و عقبی، می‌توان دستگاه را به همان جهت‌ها هدایت کرد. دانشمندان مشاهده کردند که بدون نیاز به دادن دستوالعمل به روبات، مغز مجازی توانست به خوبی حرکات روبات را کنترل کند. به گفته محققان روبات رفتارهایی مشابه با کرم الگانس از خود نشان داد، تحریک دماغ حرکت رو به جلوی روبات را متوقف می‌کرد و لمس حسگرهای قدامی و جنبی روبات را به حرکت رو به جلو یا عقب وا‌میداشت. تحریک حسگر غذا نیز روبات را به جلو می‌راند. اگرچه فرایند شبیه سازی مغز هنوز دقیق و کامل نیست، و با ساده‌سازی‌های بسیار امکان‌پذیر شده‌است، اما این حقیقت که روبات با کمک مغزی مجازی و شبکه‌ای از اتصالات شبیه به مغز کرم الگانس می‌تواند حرکت کند، خارق‌العاده‌است.