دانلود مقالات ISI درباره گوارش یا هضم یا تحلیل + ترجمه فارسی

گُوارش یا هَضم یا تحلیل به فرایند قابل جذب کردن غذا توسط حل کردن آن و شکستن آن را به ترکیبات شیمیایی ساده گفته می‌شود که در بدن موجودات زنده رخ می‌دهد. گواردن عمدتاً از طریق آنزیم‌های ترشح شده به دستگاه گوارش انجام می‌پذیرد. هر ماده‌ایی که وارد بدن می‌شود باید محلول در آب باشد تا جذب بدن گردد؛ لذا موادی نظیر: آب، ویتامین ها و مواد معدنی نیازی به گوارش ندارند و باید به همان صورت وارد جریان خون شوند. اما مواد آلی شامل: قندها، پروتئین‌ها و چربی‌ها مولکول‌های بزرگی دارند و بدن ما برای آنکه بتواند در سلول‌های خود از این مواد استفاده کند باید ابتدا این مولکول‌ها را به مواد ساده‌تر و کوچک‌تری تبدیل کند؛ «این عمل توسط دستگاه گوارش صورت می‌گیرد. » دستگاه گوارش انسان یک اندام لوله‌ایی شکل بلند است که حدود هفت متر طول داشته و از دهان تا مقعد ادامه دارد؛ و شامل دهان، مری، معده، روده کوچک و روده بزرگ می‌شود. تقریباً تمامی قسمت‌های این لوله بسیار بلند قابلیت انجام حرکات عضلانی موجی شکلی را دارند که حرکات دودی نامیده شده و غذا را در طول لوله به جلو می‌رانند. در این مسیر چند اندام دیگر نیز همچون کبد، لوزالمعده و کیسه صفرا به هضم غذا کمک می‌کنند. گوارش در انسان غذای خورده شده حاوی اجزای مختلفی است که هریک برای ورود به داخل بدن راه‌های مختلفی دارند برخی مانند آب بسادگی از طریق انتشار جذب می‌شوند و برخی مانند ویتامین B12 جذب فعال دارند. سه گروه عمده غذایی که باید هضم شوند (یعنی به اجزای ریزتر خرد شوند تا قابل جذب از روده باشند) عبارتند از کربوهیدرات، چربی و پروتئین. کربوهیدرات‌ها گوارش کربوهیدراتها از دهان و با آمیلاز بزاق شروع می‌شود. در معده پیشرفت مهمی روی نمی‌دهد ولی در روده آمیلاز لوزالمعده و دیواره روده باریک با تولید آنزیمهای مالتاز، لاکتاز و ساکاراز موجب شکسته شدن دی ساکاریدهای مالتوز، لاکتوز و ساکروز(Sucrose) به مونوساکاریدهای تشکیل دهنده خود می‌گردند که از دیواره روده جذب می‌شوند. پروتئین‌ها گوارش اصلی پروتئینها از معده و با آنزیم پپسین شروع می‌شود. پس از ورود مواد غذایی به روده باریک اندوپپتیدازها مانند تریپسین، کیموتریپسین کار پپسین را ادامه می‌دهند و پروتئینها را به پلی پپتیدهای کوچکتر تجزیه می‌کنند. عمل آنزیم تریپسین شکستن پیوند پپتیدی تشکیل شده توسط عامل کربوکسیل اسیدهای آمینه لیزین و آرژنین می‌باشد. نقش دیگر تریپسین، فعال ساختن کیموتریپسینوژن و تبدیل آن به کیموتریپسین می‌باشد. کیموتریپسین موجب شکستن پیوندهای پپتیدی تشکیل شده توسط گروه کربوکسیل اسیدهای آمینه آروماتیک می‌باشد (Tyr، Trp، Phe). تریپسین موجب تبدیل آنزیمهای پروکربوکسی پپتیداز به کربوکسی پپتیداز می‌گردد. اگزوپپتیدازها مانند کربوکسی پپتیداز (ترشح شده از لوزالمعده) و آمینوپپتیداز (دیواره پرزهای روده) مرحله نهایی هضم پروتئینها را برعهده دارند و پلی پپتیدها را به اسیدآمینه‌های ساده تجزیه می‌کنند. آنزیمهای کربوکسی پپتیداز موجب جدا کردن اسیدهای آمینه از انتهای کربوکسیل زنجیر پلی پپتیدی می‌باشند. چربی‌ها گوارش چربی‌ها اصولاً با لیپاز (ترشح شده از معده) شروع می‌شود اما این آنزیم لیپیدها را به واحد سازنده خود تبدیل نمی‌کند. در روده باریک، لیپیدها توسط لیپاز و فسفولیپاز پانکراس، بعلاوهٔ آنزیم‌های ترشح شده از خود روده، به مونومرهای خود تبدیل می‌شوند. لستیناز (Lecithinase) وظیفه شکستن ملکول لستین و جداسازی یک ملکول اسید چرب را برعهده دارد. برای جذب چربی‌ها از روده (چون محلول در آب نیستند) نیاز به صفرای ترشح شده از کبد است تا با تشکیل میسلهایی چربی از غشای سلولهای روده باریک عبور کند و نهایتاً به سیستم لنفاوی و کبد برسد.