دانلود مقالات ISI درباره گیرنده گلومات + ترجمه فارسی

اسید گلوتامیک یکی از بیست اسید آمینه ی اصلی یاخته های زنده است. گلوتامات یک پیک عصبی تحریکی است و منشا حیاتی سایر گیرنده ها است. اثرات آن از طریق گیرنده های موجود در غشاء به نام گیرندههای یونوتروپیک و گیرنده های متابوتروپیک اعمال می شود. گیرنده یونوتروپیک، کانال های یونی لیگاندی هستند، درحالی که گیرنده های متابوتروپیک، فاقد کانال یونی بوده و مشابه گیرنده های موسکارینی استیل کولین، عمل خود را با رهاسازی پیام آورهای ثانویه انجام می دهند. گیرنده های یونوتروپیک بر حسب ترکیبی که به آنها متصل می شود، خود به سه نوع تقسیم می شوند: 1(AMPA) آلفا- آمینو- 3- هیدروکسی- 5- متیل- 4- ایزوآلوکسازول پروپانوئیک اسید (2) کینات 3 (NMDA) (ان-متیل- د آسپارتات)هر سه نوع کانال توسط گلوتامات نیز باز می شوند. انتقال سیناپسی سریع توسط گیرنده های AMPA و کینات انجام می شود. در اواسط دهه 1980 میلادی مشخص گردید که گلوتامات سیگنالهای آبشار ی داخل سلولی از را طریق گیرنده های متصل به پروتئین - G فعال می سازد. از آن زمان به بعد معلوم شد که گلوتامات علاوه بر گیرنده های یونوتروپیک، خانواده بزرگی از گیرنده ها بنام گیرنده های متابوتروپیک گلوتامات mGluRرا نیز فعال می سازد که از طریق پروتئین - G به سیستم های عمل کننده داخل سلولی متصل هستند. تاکنون سه گروه از گیرنده های mGluR شامل گروه III، II، I شناسایی شده است که به میزان وسیعی در سپناپس های مختلف و مکان های خارج از سیناپس در سلول های گلیال و نورون های دستگاه عصبی مرکزی توزیع شده اند. با این حال موارد استثناء زیادی هم وجود دارد و زیرواحدهای مختلف گیرنده های mGluR در سلول های عصبی و سایر بخش ها دارای نقش های فیزیولوژیک اختصاصی بالایی می باشد.