دانلود مقالات ISI درباره لیپوپروتئین با چگالی بالا + ترجمه فارسی

لیپوپروتئین با چگالی (دانسیته) بالا(high density lipoprotein) یا به طور اختصار HDL را کلسترول خوب می نامند که کبد و روده ها آن را می سازند و فقط از جهت علامت اختصاری آن به لیپوپروتئین با دانسیته پایین شبیه است. شکل و عملکرد لیپوپروتئین با دانسیته بالا کاملاً با لیپوپروتئین با دانسیته پایین فرق دارد. ذرات لیپوپروتئین با دانسیته بالا همان طور که از نام آن ها بر می آید، حاوی مقادیر زیادی پروتئین هستند ولی چربی اندکی دارند. آن ها کلسترول اضافی تجمع یافته در دیواره عروق و نقاط دیگر را جمع کرده و آن را به کبد منتقل می کنند. اگر فرض کنیم لیپوپروتئین با دانسیته پائین تجمع یافته در دیواره عروق زباله های موجود در جریان خون هستند، لیپوپروتئین با دانسیته بالا مانند دستگاه زباله جمع کنی است که چربی های اضافی را از دیواره عروق جدا می کند و آن ها را به کبد می رساند تا از بدن خارج شوند. اگر سطوح لیپوپروتئین با دانسیته بالا در خون زنان کمتر از ۵۰ mg/dl و در خون مردان کمتر از ۴۰ mg/dl باشد، کم محسوب می شود. اگر مقدار لیپوپروتئین با دانسیته بالا در خون، ۶۰ mg/dl یا بیشتر باشد خوب و مناسب است. کلسترول بطور کلی به دو نوع تقسیم بندی می شوند: لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) و لیپوپروتئین با دانسیته بالا (HDL) است. در زبان عامیانه، به کلسترول خوب و بد معروف هستند. LDL برای بدن مضر است و HDL بعنوان محافظ برای بدن عمل می کند. در واقع عملکرد این دو نوع لیپوپروتئین ضد یکدیگر است LDL کلسترول را از کبد به سلولها حمل می کند، در حالی که HDL کلسترول را در جهت مخالف یعنی از سلول ها به کبد حمل می کند. اما دلیل این خوب یا بد بودن چیست ؟ میزان کلسترول LDL بالا در خون منجر به ساخت و یا رسوب چربی ( پلاک کلسترول ) در شریان ها می گردد، در حالی که HDL اضافی، شکسته شده و از بدن دفع می گردد. علت دوم خوب بودن، HDL این است که: با برداشتن دیواره کلسترول از شریان و بردن آن به کبد از تشکیل پلاک جلوگیری می‌کند، یا به عبارت دیگر با بیماری کلسترول می جنگد. دو عامل ارث و رژیم غذایی تأثیر چشم‌گیری بر ال‌دی‌ال و اچ‌دی‌ال و کلسترول فرد دارند. لیپوپروتئین با دانسیته بالا به عنوان یک عامل اصلی احتمال خطر بیماری های قلبی تصور شده است و سطح پایین این لیپوپروتئین با افزایش احتمال خطربیماری های قلبی مربوط می باشد. کسانی که به صورت پایدار و دایمی ورزش می کنند نسبت به همتای بدون تحرک ورزشی، سطح لیپوپروتئین با دانسیته بالای کلسترول را به صورت زیادی دارا می باشند. از این رو پیشنهاد اینکه ورزش این تغییرات سودمند را ترغیب میکند توجیه می کند. لیپوپروتئین با دانسیته بالا خواص آنتی آتروژتیک دارد (ضدتشکیل ضایعات آتروماتور در دیواره عروق) و اینکه ورزش ظرفیت سرمی لیپوپروتئین با دانسیته بالا را افزایش می دهد و قطعاً RCT را تغییر می دهد همچنین روشن می کند کهRCT یک مکانیسم پیچیده ای است که واکنشهای متقابل زیادی را در گیر می کند و لیپوپروتئین با دانسیته بالا ممکن است یک قسمت (جزء)کوچکی از مکانیسم های مسئول کاهش احتمال خطر بیماری های قلبی باشد. علاوه بر این لیپوپروتئین با دانسیته بالا نقش حساس دیگری در کاهش احتمال خطر بیماری های قلبی دارد که بیشتر از طریق تاثیر گذاشتن بروی اکسایش لیپوپروتئین با دانسیته پائین این نقش را نشان می دهد.