دانلود مقالات ISI درباره اینتگرین + ترجمه فارسی

اینتگرین(به انگلیسی: Integrin) پروتئینهای سطح سلولی هستند که در اتصال سلول به ماتریکس خارج سلولی نقش دارند. اینتگرین‌ها همچنین به عنوان گیرنده‌هایی عمل می‌کنند که می‌توانند باعث فرستاده شدن پیام‌ها به درون سلول‌ها بشوند و موجب تنظیم ریخت سلول، مهاجرت سلول و همچنین چرخه سلول شوند. اینتگرین‌ها بصورت هترودیمرهایی از زیرواحدهای آلفا و بتا هستند که در سطح سلول‌ها بیان می‌شوند. فیبرونکتین‌ها با اینتگرین پیوند می‌یابند. یکی از گلیکو پروتئین‌های با وزن مولکولی بالای ماتریکس برون‌یاخته‌ای است که به پروتئین های سطح سلولی بنام اینتگرین متصل می‌شوند و گسترده ترین گیرنده های سطح سلولی برای اجزای بستره بیرون سلولی اینتگرین ها هستند. این گیرنده ها ارتباط بین درون سلول و بستره بیرون سلولی را برقرار می کنند. هر اینتگرین از دو زیر واحد مجزا موسوم به آلفا (α) و بتا (β) تشکیل شده است. تا کنون 18 نوع زیر واحد آلفا و 8 نوع زیر واحد بتا در مهره داران شناسایی شده است و دست کم 24 نوع گیرنده اینتگرینی شناخته شده از ترکیب آنها ایجاد می شود. هر دو زیر واحد در نوک مولکول در اتصال به لیگاندهای اینتگرین در بستره بیرون سلولی نقش دارند. در بخش سیتوپلاسمی نیز، این زیر واحدها (به ویژه بتا) به انواع پروتئین های وفق دهنده متصل می شوند. این وفق دهنده ها، اینتگرین را به اجزای مسیرهای پیام رسانی و یا اسکلت سلولی (ریز رشته ها یا رشته های حد واسط) متصل می کنند. اینتگرین‌ها همچنین به عنوان گیرنده‌هایی عمل می‌کنند که می‌توانند باعث فرستاده شدن پیام‌ها به درون سلول‌ها بشوند و موجب تنظیم ریخت سلول، مهاجرت سلول و همچنین چرخه سلول شوند. اینتگرین‌ها بصورت هترودیمرهایی از زیرواحدهای آلفا و بتا هستند که در سطح سلول‌ها بیان می‌شوند. فیبرونکتین‌ها با اینتگرین پیوند می‌یابند. در انسان اینتگرین‌های آلفا و بتا توسط چندین ژن بیان می‌شوند. اینتگرین های آلفا و بتا در مهره داران بصورت ترکیب های متنوعی با هم دیمر می شوند که هر ترکیب نقش خاصی دارد و در سلول های ویژه ای ایجاد می شود. - برخی از پروتئین های غشاء، سلول را به ماده زمینه ای متصل نکه می دارند. برای مثال اینتگرین ها به ماده زمینه ای خارج از سلول و به طور همزمان به ریز رشته های درون سلولی نیز اتصال دارند. بسیاری از سلول های جانوری بوسیله ماتریکس خارج سلولی احاطه شده اند که توسط خود آنها ترشح شده است. این ماتریکس شامل ژلی از پروتئین های رشته ای و کربوهیدرات هاست.