دانلود مقالات ISI درباره اسفنگومیلین + ترجمه فارسی

اسفنگومیلین Sphingomyelin یکی از اسفنگولیپیدها است که در غشای سلول حیوانات یافت می شود. اسفنگومیلین بیش از ۸۵% اسفنگولیپیدهای بدن انسان را تشکیل می دهد که بجز غشای سلول ها به خصوص در غلاف میلین آکسون نورون های عصبی وجود دارد. در انسان اسفنگومیلین تنها لیپوپروتئین غشای سلول است که از گلیسرول ساخته نشده است. اسفنگومیلین دارای یک فسفاتیدیل کولین یا فسفاتیدیل اتانول آمین در انتهای قطبی خود است. نقش بیوشیمیایی: اسفنگومیلین یک بخش اصلی در غشای سلول های جانوری است و می تواند بیش از ۵۰%چربی ها را در بافت های خاص تشکیل دهد. برای مثال این ماده ۱۰%چربی های مغز را تشکیل می دهد و چربی عمده در اریتروسیتها در اغلب نشخوارکنندگان است. اسفنگومیلین در غشای پلاسما غلظت بیشتری دارد. اسفنگومیلین ها در جایگاه ۲ یک اتصال آمیدی و در جایگاه ۳ یک اتصال هیدروکسیل دارند که می تواند در اتصالات هیدروژن شرکت کند در حالیکه اتصالات دو گانه نیز در واکنش های بین مولکولی در غشا قابل رویت است. مشخص شده است اسفنگومیلین وکلسترول وابستگی زیادی به هم دارند و معمولا با یکدیگر در غشا قرار می گیرند. علاوه بر آن مدارکی جمع آوری شده است که پیشنهاد می کند متابولیسم کلسترول و اسفنگومیلین با یکدیگر هماهنگ است وبه ویژه اینکه اسفنگومیلین توزیع کلسترول را در سلول ها کنترل می کند. در حیوانات اسفنگومیلین منبع اصلی سرامید است.