آشنایی با موضوع
ترومبین یا فاکتور II (Thrombin) پروتئینی است که برای انعقاد خون لازم است. این پروتئین یک آنزیم سرین پروتئاز است که فیبرینوژن محلول را به فیبرین نامحلول، تبدیل میکند.
سیستم انعقاد خون با فعال شدن فاکتور XII یا VII و یا هر دو شروع میشود. اما هنوز معلوم نیست که فعال کننده خود اینها چیست. اینها هم موجب فعال شدن پروتئینی به نام ترومبین میگردند. تشکیل ترومبین یک حادثه بحرانی در روند انعقاد خون تلقی میشود. ترومبین مستقیما قطعات پپتیدی را از زنجیرههای α و β مولکول فیبرینوژن میشکند و ایجاد منومرهای فیبرینی میکند که متعاقبا به صورت یک لخته فیبرینی پلیمریک بسیار منظم درمیآیند.
به علاوه ترومبین به عنوان یک محرک فیزیولوژیک بسیار قوی برای فعال شدن پلاکتها عمل میکند. پلاکتها در حضور یون کلسیم، پروترومبین را به ترومبین تبدیل میکنند و همین باعث افزایش مقدار ترومبین و در نتیجه شدت واکنشها میگردد. نقطه پایان این واکنشها، ایجاد پلیمر فیبرین است که هنوز قوام کمی دارد اما برهمکنشهای الکتروستاتیک ما بین مولکولهای منومر فیبرین مجاور، باعث استحکام آن میشود.
بعد از آنکه ماده فعال کننده پروترومبین در نتیجه پارگی رگ خونی یا در نتیجه آسیب خود مواد فعال کننده در خون، تشکیل شد آنگاه فعال کننده پروترومبین میتواند در حضور مقادیر کافی یون کلسیم موجب تبدیل پروترومبین به ترومبین شود. ترومبین به نوبه خود موجب پلیمریزاسیون مولکولهای فیبرینوژن و تبدیل آنها به رشتههای فیبرین ظرف ۱۰ تا ۱۵ ثانیه میشود. به این ترتیب عامل محدودکننده سرعت ایجاد انعقاد خون معمولاً تشکیل ماده فعال کننده پروترومبین است نه واکنش هایی که بعد از این مرحله قرار دارند.
زیرا این مراحل پایانی در حال طبیعی با سرعت زیاد انجام شده و لخته را تشکیل میدهند. پلاکتها نیز نقش مهمی در تبدیل پروترومبین به ترومبین بازی میکنند زیرا قسمت زیادی از ترومبین ابتدا به گیرندههای ترومبین بر روی پلاکت هایی که قبلاً به بافت آسیب دیده چسبیدهاند منتقل میشود. سپس این اتصال تشکیل ترومبین از پروترومبین را تسریع میکند و این عمل دقیقاً در بافت، در جایی که لخته مورد نیاز است انجام میشود.
انعقاد خون در سه مرحله اساسی انجام میشود:
1- در پاسخ به پاره شدن رگ یا آسیب خود خون مجموعه پیچیدهای از واکنشهای شیمیایی پشت سرهم با دخالت بیش از یک دوجین فاکتورهای انعقادی خون در خون انجام میشود. نتیجه خالص، تشکیل مجموعهای از مواد فعال شده است که روی هم فعال کننده پروترومبین نامیده میشوند.
2- ماده فعال کننده پروترومبین، تبدیل پروترومبین به ترومبین را کاتالیز میکند.
3- ترومبین به عنوان یک آنزیم عمل کرده و فیبرینوژن را به رشتههای فیبرین تبدیل میکند که پلاکتها، گویچههای سرخ و پلاسما را در بین خود به دام انداخته و لخته را تشکیل میدهند.
در این صفحه تعداد 1338 مقاله تخصصی درباره ترومبین یا فاکتور II که در نشریه های معتبر علمی و پایگاه ساینس دایرکت (Science Direct) منتشر شده، نمایش داده شده است. برخی از این مقالات، پیش تر به زبان فارسی ترجمه شده اند که با مراجعه به هر یک از آنها، می توانید متن کامل مقاله انگلیسی همراه با ترجمه فارسی آن را دریافت فرمایید.
در صورتی که مقاله مورد نظر شما هنوز به فارسی ترجمه نشده باشد، مترجمان با تجربه ما آمادگی دارند آن را در اسرع وقت برای شما ترجمه نمایند.
در صورتی که مقاله مورد نظر شما هنوز به فارسی ترجمه نشده باشد، مترجمان با تجربه ما آمادگی دارند آن را در اسرع وقت برای شما ترجمه نمایند.