دانلود مقالات ISI درباره ترهالوز + ترجمه فارسی

ترهالوز (Trehalose) کربوهیدرات ساده‌ای است که از اتصال دو گلوکز با پیوند ساده‌ای ایجاد شده‌است. این قند به اندازه ۴۵٪ ساکاروز شیرینی دارد و از قندهای غیر احیا کننده‌است. به همین دلیل اثرات مضری که سایر قندها (مانند گلایکیشن) بر روی پروتئین‌ها دارند، را ندارد. قند طبیعی «ترهالوز» مانع از آسیب رساندن قند فروکتوز به کبد می‌شود. در بررسی دانشمندان آشکار شد مصرف قند طبیعی ترهالوز در موش‌هایی که از رژیم غذایی حاوی فروکتوز استفاده می‌کنند مانع از بروز بیماری کبد چرب می‌شود. به طور کلی مصرف رژیم غذایی حاوی مقدار بالایی قند به کبد چرب منجر می‌شود. اما در بررسی دانشمندان مشاهده شد در صورتی که موش‌ها در کنار رژیم غذایی حاوی فروکتوز از آب نوشیدنی دارای قند ترهالوز مصرف کنند احتمال ابتلای آن‌ها به کبد چرب کاملا از بین می‌رود. همچنین مشاهده شد موش‌هایی که قند «ترهالوز» دریافت کرده بودند در پایان دوره مطالعه، وزن کمتری به دست آورده و سطح کلسترول، اسیدهای چرب و تری گلیسیریدِ بدن آن‌ها نسبت به موش‌های تحت کنترل پایین تر بوده است. شواهد حاکی از آن است که قند ترهالوز سلول‌ها را وادار می‌کند که مولکول‌های بیماری را از بین ببرند. ترهالوز، یک افزودنی خوراکی است که کیفیت غذاهای خشک و فراوری شده را با خوشمزه‌تر نمودن آنها بهبود می‌بخشد. ترهالوز در بعضی قارچ‌ها وجود دارد. هیدرولیز آن، تولید دو مولکول گلوکز می‌کند. ترهالوز قند طبیعی است که از دو مولکول گلوکز تشکیل می‌شود و در برخی گیاهان، ‌حشرات، باکتری‌ها و قارچ‌ها وجود دارد. ترهالوز به دو روش مانع از بروز بیماری کبد چرب می‌شود. نخست این که این قند از ورود گلوکز به سلول‌های کبد جلوگیری می‌کند؛ چون گلوکز در صورتی که فورا برای انرژی استفاده نشود به چربی ذخیره شده در کبد تبدیل می‌شود. روش دوم نیز که حائز اهمیت این است که ترهالوز، سیگنال‌هایی به سلول‌های کبد می‌فرستد تا تحت فرآیندی به نام «اتوفاژی» قرار بگیرند به این مفهوم که سلول‌های خود را تجزیه کرده و چربی اضافی را از بین می برند. ترهالوز از انتقال انرژی در قالب قند به سلول‌های کبد جلوگیری می‌کند و سلول‌ها را گرسنه نگه می‌دارد. همین وضعیت، فرآیند خاصی به‌نام اتوفاژی (یا خودخواری) را تحریک می‌کند که سلول‌ها را مجبور می‌کند تا چربی‌های ذخیره‌شده را مصرف کنند. آزمایشهای اخیر نشان داده‌است که ترهالوز می‌تواند مانع از تجمع پروتئینهایی مانند آمیلوئید بتا (در بیماری آلزایمر)، هانتینگتین (در بیماری هانتینگتون) و پریون (در بیماری کروتزفیلد جاکوب) شود. به این ترتیب می‌توان از این قند به عنوان دارویی علیه این بیماری‌ها بهره جست. ترهالوز و سوکروز از جمله قندهایی هستند که توانایی عبور از غشاء سلولی را ندارند. وجود این قندها در رقیق‌کننده سبب ایجاد محیط هیپرتونیک شده که در پی آن، یاخته آب خود را از دست داده و چروکیدگی در آن ایجاد می‌شود.