دانلود مقالات ISI درباره پاراکوات + ترجمه فارسی

پاراکوات یک ترکیب شیمیایی با شناسه پاب‌کم ۱۵۹۳۸ است. شکل ظاهری این ترکیب، پودر سفید است. این علفکش در بازار با نام تجاری گراماکسون (GramaxonSL20%) وجود دارد. پاراکوات علف کش تماسی و غیر انتخابی از گروه بی پیریدیلها بوده که برای کنترل علفهای هرز یکساله استفاده می شود. پاراکوات بصورت فرمولاسیون محلول قابل حل در آب (SL20%) بوده که در تماس با خاک به سرعت بی اثر و غیر فعال می شود. این ترکیب در الکل به مقدار کم ولی در آب بخوبی حل شده و در حالت محلول توسط نور ماورای بنفش تجزیه می شود. همچنین در دمای 300 درجه سانتیگراد تجزیه می شود. در گیاه احتمالا در اتم نیتروژن دمتیلاسیون ایجاد شده و موجب گسستگی حلقه در ساختمان شیمیایی می شود. پاراکوات روی قسمتهای خشبی گیاه مؤثر نیست ولی سریعاً به برگها و ساقه سبز گیاه نفوذ کرده و اثر خود را اعمال می کند به گونه ای که بارندگی 30 دقیقه پس از سمپاشی بر کارایی پاراکوات بی اثر است، ولی بهتر است زمان سمپاشی طوری انتخاب شود که تا 4 ساعت پس از سمپاشی احتمال بارندگی نباشد. گرچه پاراکوات از نظر میزان سمیت جزء سموم خطرناک است و از طریق پوست هم جذب می شود ولی برای زنبورعسل بی خطر است. مکانیسم اثر: پاراکوات علفکشی است که علاوه بر اثر تماسی کمی اثر جابجایی داشته (در آوند چوب) و به غشای سلولی و سیتوپلاسم آسیب وارد می کند. این ترکیب در محیط دوام زیادی ندارد ولی سریع توسط قسمتهای سبز گیاه جذب شده و سریع اثر می کند. اثر تماسی آن مربوط به کاتیون پاراکوات است و آنیونهای آن اثر ندارند. پاراکوات در گیاه موجب تولید اکسیژن فعال می شود. موارد مصرف: علف های هرز باریک برگ و پهن برگ با رفتار هدایت شده در درختان میوه هسته دار، دانه دار، مرکبات، سس در یونجه، شبدر و اسپرس، علف های هرز یک ساله در نیشکر، سیب زمینی و زمین های آیش و اراضی غیر زراعی. پاراکوات معروف‌ترین و رایج‌ترین علف‌کش در دنیا است.