دانلود مقالات ISI درباره آلژینات سدیم + ترجمه فارسی

آلژینات سدیم(Sodium alginate) یک پلی ساکارید خطی و یک کوپلیمر که از جلبک دریایی قهوه ای تهیه می شود. آلژینات سدیم یک بیوپلیمر ارزان در دسترس می باشد که بدلیل داشتن خواصی چون تجزیه پذیری زیستی خصوصیات هیدروفیلیکی، حساسیت به PH و ماهیت طبیعی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. آلژینات سدیم در آب محلول است و بر اثر حل شدن یک مایع با ویسکوزیته بالا بدست می آید. آلژینات سدیم ( نمک سدیم اسید آلژنیک) نوعی صمغ است که از یک جلبک دریایی به دست می آید. هم در آب گرم و هم درآب سرد قابل حل است و از آن برای ساخت ژل در انواع سس ها، ژل های دسری و پودینگ ها و غیره استفاده می شود. این صمغ در واکنش با نمک‌های کلسیم یا اسیدها ژل‌هائی غیرقابل برگشت تشکیل می‌دهد. همچنین خواص سفت ‌کنندگی، اتصال دهندگی و تشکیل ژل دارد و آن را به ژل‌های دسری، سُس‌ها، پودینگ‌ها و غیره می‌افزایند. همچنین از این صمغ به عنوان لفاف خوراکی برخی از غذاهای فرآوری شده مورد استفاده قرار می‌گیرد. آلژینات سدیم توانایی بالایی در تشکیل فیلم امکان استفاده از آن را بعنوان یک پوشش غذایی مناسب فراهم آورده است که البته حضور و همراهی ترکیبات ضد باکتریایی و ضد اکسیداسیونی زمینه افزایش خواص نگهداری آنرا ایجاد می کنند. بطور کلی ترکیبات ضد میکروبی موجود در مواد غذایی می توانند عمر ماندگاری آنها را افزایش دهند. در اشل صنعتی ژل های آلژینات سدیم بدلیل داشتن خواصی چون ویسکوز بودن، خاصیت تثبیت مواد تونایی حفظ آب مورد استفاده بوده اند. همچنین در سال های اخیر برای کاربردهای بیوتکنولوژی، پزشکی، دارویی و مخصوصا صنایع غذایی مورد استفاده بوده است. نمک سدیم آلژینات بیشتر از آلژینات خالی استفاده می شود چرا که آلژینات اسیدی برای بافت ها و سلول ها مضر است. از آنجا که هیدروژل سدیم آلژینات در دما و PH پایین ایجاد می شود از این رو برای استفاده مولکول هایی مانند پروتئین ونوکلوئیک اسید و حتی سلول های زنده مناسب است. ژل های آلژینات در حضور کاتیون های کی لیت مانند سیترات، لاکتات، فسفات، تارتارات و کاتیون های سدیم و پتاسیم که در اکثر مایعات بیوتکنولوژی حضور دارد ناپایدار است. به منظور جلوگیری از تورم بیش از حد ژل های آلژینات، پلیمرهایی چون کیتوسان، پلی آلژینات به ژل کلسیم اضافه می شود. آلژینات سدیم قابلیت تشکیل ژل، افزایش استحکام بافت ها، پایدار کنندگی، قابلیت تشکیل فیلم دارد. وقتی یک لایه نازک از ژل یا محلول آلژینات سدیم خشک شود منجر به شکل گیری فیلم یا پوشش می گردد که این فیلم ها می توانند باعث حفظ ظرفیت نگهداری آب، محافظت از فساد میکروبی، مقاومت در برابر اکسیداسیون و. . . گردند.