دانلود مقالات ISI درباره مونوآمین اکسیدازها + ترجمه فارسی

مونوآمین اکسیدازها (به انگلیسی: monoamine oxidase) گروهی از آنزیمها در جدار میتوکندری هستند که مونوامینهایی مانند سروتونین، اپینفرین، دوپامین و مونو آمینهای دیگر را اکسید می‌کنند. مونوآمین اکسیدازها در مغز میانجیهای عصبی مونوامین را تخریب می‌کنند، از آن‌جایی که کاهش سطح این مواد یکی از عوامل افسردگی شمرده می‌شود، مهار عملکرد آن‌ها با افزایش سطح مونوامینها به کنترل افسردگی و برخی مشکلات روانی دیگر می‌انجامد. در بدن انسان دو نوع آنزیم مونوآمین اکسیداز وجود دارد MAO-A و MAO-B هر دو نوع این آنزیم در نورونها و آستروگلیاها یافت می‌شوند. در خارج از سیستم عصبی مرکزی MAO-A در کبد، لوله گوارش و جفت وجود دارد و MAO-B در پلاکتها یافت می‌شود. مهارکننده‌های منوآمین اکسیداز نخستین‌نوع داروهای ضد‌افسردگی بودند که وارد بازار دارویی شدند. این داروها مؤثرند ولی عموماً به‌جای آنها از داروهای ضدافسردگی دیگری استفاده می‌شود که مطمئن‌تر‌بوده و عوارض‌جانبی کمتر دارند. استفاده‌از MAOIها به‌طور مشخص به محدود‌کردن جیره‌ی‌غذایی نیاز دارد زیرا مصرف این داروها وقتی با بعضی خوراکی‌ها یا داروها همراه شود، فشارخون را به‌طرز خطرناکی بالا می‌برد. به‌رغم وجود عوارض‌جانبی هنوز هم در بعضی افراد، این داروها، گزینه‌یی خوب به‌شمارمی‌روند. در بعضی موارد، استفاده از این داروها در صورت شکست درمان با داروهای دیگر، سبب رفع افسردگی می‌شود. MAOIها را بر اساس برگشت پذیر بودن مهار آنزیم یا غیرقابل برگشت بودن مهار میتوان تقسیم کرد یا بر اساس اختصاصی یا غیراختصاصی بودن و مهار MAO-A یا مهار MAO-B تقسیم کرد. مهارکننده غیرقابل برگشت غیراختصاصی مانند فنلزین و ایزوکاربوکسازید، مهارکننده قابل برگشت اختصاصی MAO-A مانند موکلوبومید، قابل برگشت اختصاصی MAO-B مانند سلژیلین مصرف مواد غذایی که حاوی تیرامین (نوعی اسیدآمینه) هستند به همراه این داروها موجب بالارفتن فشار خون می‌شود زیرا تیرامین باعث آزاد شدن ذخایر مونوآمینی مانند دوپامین، نوراپی نفرین و اپی نفرین می‌شود. تعدادی از مهمترین غذاهایی که درصد بالایی تیرامین دارند: پنیر، برخی مشروبات الکلی مانند آبجو، پوست موز، خمیر لوبیا و سویا، ماهی، جگر، سوسیس، گوشت نمک‌سود، جینسینگ، میگو و مکمل‌های پروتئینی هستند. شایع‌ترین عوارض‌جانبی داروهای مهارکننده‌های منوآمین اکسیداز شامل است بر: • خشکی دهان • تهوع، اسهال یا یبوست • سردرد • منگی • بی‌خوابی • واکنش جلدی در‌محل چسب • سرگیجه یا احساس سبک‌شدن سر • سایر عوارض‌جانبی احتمالی عبارتند‌از: • تکان‌های غیر‌ارادی عضله • کاهش فشارخون • کاهش میل‌جنسی یا دشواری در رسیدن به ارگاسم • آشفتگی‌های خواب • افزایش وزن • دشواری در شروع دفع ادرار • مرده دردهای عضلانی • احساس خراشیدگی یا قلقلک درپوست (پارستزی)