دانلود مقالات ISI درباره تجزیه و تحلیل شکست + ترجمه فارسی

تجزیه و تحلیل شکست(به انگلیسی: Failure analysis)، فرآیندی برای جمع آوری و تجزیه و تحلیل داده ها برای تعیین علت شکست است، اغلب با هدف تعیین اقدامات اصلاحی یا مسئولیت صورت می گیرد. این یک رشته مهم در بسیاری از شاخه های صنعت تولیدی مانند صنعت الکترونیک است که در آن ابزار حیاتی برای توسعه محصولات جدید و برای بهبود محصولات موجود است. فرایند تجزیه و تحلیل شکست متکی بر جمع آوری اجزای شکست خورده برای بررسی بعدی علت یا علل شکست با استفاده از طیف گسترده ای از روش ها، به ویژه میکروسکوپ و طیف سنجی است. روش های غیر تخریبی (NDT) (مانند اسکن کردن محاسبات کامپیوتری) ارزشمند هستند، زیرا محصولات شکست خورده با تجزیه و تحلیل تحت تاثیر قرار نمی گیرند، بنابراین بازرسی گاهی اوقات با استفاده از این روش ها شروع می شود. بررسی و تحقیق قانونی در فرآیند یا محصول شکست‌خورده، نقطه شروع تحلیل شکست است. چنین تحقیقاتی با استفاده از روش‌های تحلیلی علمی مثل اندازه‌گیری الکتریکی و مکانیکی، یا با تجزیه و تحلیل داده‌های شکست مانند گزارش رد و یا نمونه‌هایی از شکست‌های قبلی مشابه انجام می‌شود. روش‌های مهندسی قانونی به خصوص در ردیابی عیوب و عیوب محصول ارزشمند هستند. آن‌ها ممکن است شامل ترک خستگی، ترک‌های ترد تولید شده توسط ترک‌خوردگی تنشی و یا ترک‌خوردگی تنشی باشند. شهادت شاهد می‌تواند برای بازسازی توالی محتمل رویدادها و از این رو زنجیره علت و معلول ارزشمند باشد. عوامل انسانی نیز می‌توانند هنگامی ارزیابی شوند که علت شکست مشخص شود. چندین روش مفید برای جلوگیری از وقوع شکست محصول در وهله اول، از جمله تحلیل حالت شکست و تحلیل اثرات ( FMEA و تجزیه و تحلیل درخت عیب ( FTA ) وجود دارد، روش‌هایی که می‌توانند در طی نمونه‌سازی جهت تجزیه و تحلیل شکست‌های پیش از عرضه محصول مورد استفاده قرار گیرند. نظریه‌های شکست تنها می‌توانند براساس این داده‌ها ساخته شوند، اما هنگامی که اقدام اصلاحی به سرعت مورد نیاز است، اصول احتیاطی باید این اقدامات را انجام دهند. برای مثال در حوادث هواپیما، همه هواپیماهای نوع درگیر را می توان بلافاصله در انتظار نتیجه پرسشگری به کار برد. چندین تکنیک مورد استفاده در تجزیه و تحلیل خطا نیز در تجزیه و تحلیل هیچ نقص پیدا نمی‌شود ( NFF ) که اصطلاحی است که در زمینه تعمیر و نگهداری برای توصیف وضعیتی بکار می‌رود که در آن حالت گزارش‌شده شکست نمی‌تواند توسط تکنسین ارزیابی تکرار شود و بنابراین نقص بالقوه را نمی توان ثابت کرد. NFF می‌تواند به اکسیداسیون، اتصال معیوب اجزای الکتریکی، شورت موقت یا باز شدن در مدارات، اشکالات نرم‌افزاری، عوامل محیطی موقت، و همچنین خطای اپراتور نسبت داده شود. تعداد زیادی از وسایل که به عنوان NFF در طول اولین جلسه رفع مشکل گزارش می‌شوند اغلب به آزمایشگاه آنالیز شکست با همان علائم NFF و یا حالت دائمی شکست باز می‌گردند. عبارت تجزیه و تحلیل شکست همچنین به زمینه‌های دیگر مانند مدیریت کسب‌وکار و استراتژی نظامی نیز اعمال می‌شود.