دانلود مقالات ISI درباره مدیریت جنگل + ترجمه فارسی

مدیریت جنگل (به انگلیسی: Forest management )در کشورهای مختلف، متاثر از فرهنگ و سیاست اقتصادی جامعه است. عامل مهمی که تعیین کننده افزایش یا کاهش سطح جنگل هاست پشتوانه های مالی و خودکفایی اقتصادی جامعه است. پس از این عامل میزان آگاهی مردمی و آموزش هایی که به مردم داده می شود تا حد بسیار زیادی مدیریت را تسهیل نموده و به ایجاد رویکردی اساسی برای صیانت و حمایت از جنگل ها کمک می کند. جنگلداری پایدار در واحد سطح بر دو اصل برداشت مستمر و دائمی و برداشت اقتصادی استوار است. هدف جنگلداری پایدار رسیدن به توسعه پایدار جنگل است و مشتمل بر سه وجه بنیادی است که با هم ارتباط متقابل دارند. بدون دستیابی به همگرایی و تلفیق این وجوه، عملا توسعه پایدار معنی خود را از دست خواهد داد. این سه وجه عبارتند از: پایداری اکولوژیکی، توسعه¬ی اجتماعی و توسعه اقتصادی. مفهوم مدیریت پایدار جنگل به دلیل پیچیدگی ذاتی که دارد، عموما از سوی افراد به مساله-ای دردسرساز، وضعیتی بغرنج و موضوعی که فقط برای متخصصین قابل فهم است تعبیر می شود مدیریت در جنگلداری باید نکات ذیل را مورد توجه قرار دهد. 1. تأکید مدیریت برای پایداری بلند مدت منابع 2. حفظ و تقویت تنوع زیستی 3. تفکر در بعد وسیع زمانی و مکانی 4. تلفیق سیستم های اقتصادی، اجتماعی و اکولوژیکی در برنامه ریزی 5. سازگار و بهنگام کردن طرح جنگلداری بر طبق پایش و اطلاعات جدید علمی 6. توجه به پیچیدگی و روابط بین اکوسیستم¬ها 7. قبول انسان بعنوان جزئی از اکوسیستم ها بخش جنگلداری هم همانند سایر بخش ها از روند تغییرات مستثنی نیست. بطوریکه در سالهای اخیر بخش جنگلداری با مسائل جدیدی روبرو شده است و باید مسائل و نیازهای اجتماعی وسیع تری را در رابطه با حفاظت و بهره برداری از جنگلها و تأمین نیازهای مختلف مورد توجه قرار دهد. بنابراین برنامه ریزی و سیاستگذاری جنگلداری از نظر تلفیق اهداف مختلف و سطح فعالیت بخاطر نیاز شرایط فعلی و جوابگوئی به نیازهای آینده باید تغییرات و روندهای ذیل را مدنظر قرار دهد: 1. اهداف متنوع جنگلداری در تمام سطوح (سطح جوامع تا سطح جهانی) باید به مسائل اجتماعی و زیست محیطی بیش از گذشته توجه نمایند. بطوریکه در سالهای اخیر جنگلداری با هدف تولید چوب به جنگلداری چند منظوره با اهداف متنوع گرایش پیدا نموده است. 2. قبول کثرت گرائی با توجه باینکه در جهان جنگلهای مختلفی با ذینفعان متفاوت وجود دارد باید روش مدیریت متنوعی هم برای آنها انتخاب و بکاربرد. پس یک روش مدیریتی واحد برای کل جنگلهای جهان وجود ندارد. انواع مالکیت جنگل، ذینفعان مختلف و استفاده های متنوع باید در مدیریت جنگل مدنظر قرار گیرد. 3. اجرای صحیح طرح جنگلداری یک طرح جنگلداری در اجرا نباید مخرب محیط زیست باشد به همین جهت در سالهای اخیر ابزارهائی از قبیل معیارها و شاخص های جنگلداری پایدار در واحد سطح (طرح جنگلداری)، گواهی جنگل و غیره برای ارزیابی طرحهای جنگلداری ابلاغ شده است که طرحهای جنگلداری را از نظر کیفی مورد بررسی قرار میدهند. حتی این ابزارها از نظر زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی طرح ها و پروژه های جنگلداری را ارزیابی می نمایند. 4. تمرکز زدائی در سالهای اخیر بسیاری از کشورها کنترل و مدیریت جنگل را از حالت تمرکز و مرکزی خارج کرده اند، بطوریکه اختیارائی به واحدهای استانی،‌ شهرداریها و جوامع مدنی تفیذ شده است. ضمناً روند تصمیم گیری بر روی بعضی از مسائل جنگلداری هم از سطح ملی به سطح بین المللی منتقل شده است. 5. جهانی شدن همکاریهای بین المللی، بانکها و قوانین تجارت تأثیر فراوانی بر روی جنگلداری دارند و کنترل مدیریت محلی جنگلها را محدود میسازند. مسائل و مشکلات جنگلداری در بحث های جهانی هم مطرح میگردد و انواع ارگانها و نهادها در این زمینه گسترش میابند. 6. تغییر اقلیم تغییر اقلیم جهان و سناریوهای آن تأثیرات گوناگونی بر روی قوانین و تشکیلات جنگلداری در آینده خواهند داشت. بطوریکه در مناطق مختلف اکولوژیکی آفات و امراش مختلفی طغیان و گونه های مهاجم تهدیدهای زیادی را به جنگلداری تحمیل میکنند. سازگار شدن با شرایط تغییر اقلیم یک چالش بزرگ برای بخش جنگلداری است.