دانلود مقالات ISI درباره تنظیم فشار اسمزی + ترجمه فارسی

تنظیم فشار اسمزی (به انگلیسی: Osmoregulation) به مجموعه‌ای از فرایندهای هم‌ایستا گفته می‌شود که فشار اسمزی یک موجود زنده را در حد طبیعی آن نگاه می‌دارند. چنین چیزی توسط کنترل تجمع نمک درون مایعات درونی بدن جاندار انجام می‌گیرد. تنظیم فشار اسمزی در اصل مسوول ایجاد تغییر در فشار اسمزی مایعات فیزیولوژیک و درون‌بدنی است و اهمیت فراوانی دارد. در جاندارانی که در محیط آب شور زندگی می‌کنند و نیاز دارند تا به محیط آب شیرین بروند (یا بلعکس)، تنظیم فشار اسمزی اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. در موجودات تک‌سلولی، تنظیم این فشار در غشای درونی سلول صورت می‌گیرد، اما در جانداران پرسلول چنین چیزی درون مایع‌های بدن انجام می‌شود. در بسیاری از جانوران ساکن دریاها، اسمز یا گذر حلال از غشایی نیمه‌تراوا بدون نیاز به ساز و کارهای تنظیمی صورت می‌پذیرد چرا که سلول‌ها دارای همان فشار اسمزی هستند که آب دریا دارد. دیگر یاخته‌ها، اما، باید به صورت مداوم با فرو بردن، بیرون فرستادن، و هضم آب شور و نمک‌ها، به تنظیم میزان آب-نمک درونی خود بپردازند. ماهیانی که در آب شیرین غوطه ور می باشند غلظت مایعات درون بدنشان بیشتز از غلظت مایعات محیط اطراف می باشد بنابراین طبق قانون اسمز تمایل دارند تا املاح ارزشمند بدن خود را از دست داده و وارد محیط کنند. آب نیز در درجه ی اول از طریق آبشش ها و پوست از طریق انتشار ساده غیرفعال جذب می شود. تحت این شرایط جاندار در یک محیط هیپوتونیک قرار دارد (هایپو به معنی "کمتر" است با اشاره به غلظت املاح پایین تر آب اطراف). این ماهیان باید قادر به دفع آب اضافی و در عین حال حفظ املاح باشند اما چگونه این کار را انجام می دهند. تنظیم اسمزی در ماهیان دریایی ماهیان دریایی نیز دارای مشکلاتی می باشند. مایعات بدن آنها اگرچه دارای یون های یکسانی با آب دریا می باشد اما مقدار کل املاح موجود در مایعات بدن انها کمتر از مقدار املاح آب دریا می باشد در یک حجم یکسان از آب دریا. به دلیل اینکه مایعات بدن تراکم کمتری دارد نسبت به آب دریا تمایل دارند که آب بدن خود را از طریق غشا دست بدهند. تحت این شرایط ما می گوییم که جاندار در محیط زیست هایپرتونیک زیست می کند ( "هایپر" یعنی بیشتر با اشاره به غلظت بالاتر آب اطراف ) آنها با شرایطی که فشار اسمزی برای آنها فراهم می کند مجبور به حفظ آب بدن و خلاص شدن از نمک های اضافی می باشند.