دانلود مقالات ISI درباره پلی (لاکتیک اسید) + ترجمه فارسی

پلی (لاکتیک اسید) یا اسید پلی‌لاکتیک یا پلی لاکتاید (پی ال ایPLA) نوعی پلی‌استر آلفاتیک ترموپلاستیک قابل تجزیه زیستی و فعال زیستی می‌باشد که از منابع تجدید پذیر مانند نشاسته ذرت (در ایالات متحده و کانادا) کاساوا ریشه‌های چیپس یا نشاسته (عمدتاً در آسیا) یا نیشکر (در بقیه جهان) به دست می‌آید. در سال ۲۰۱۰ پی ال ای بیشترین حجم مصرف نسبت به گونه‌های دیگر بیوپلاستیک را در جهان به خود اختصاص داده بود. یکی از پلیمرهای زیست تخریب پذیر است که در یک فرایند دومرحله ای پیچیده تولید می شود، که ابتدا حلقه لاکتیک پلیمریزاسیون شده باز می شود و سپس این چرخه لاکتیک اسید تکرار می شود. اخیرا ما تولید پلی لاکتیک اسید و کوپلیمرهای آن را بوسیله تخمیر مستقیم اشریشیاکلی با سنتز پروپیونات و پلی هیدروکسی آلکونات (PHA ) با استفاده از گلوکز به عنوان منبع کربن، را گزارش کرده ایم. هنگام استفاده از این ساختار اشریشیا کلی که در ابتدا ساخته شده، برای بیان ژن های مهندسی شده آن و برای تغذیه سوکسینات برای رشد مناسب سلول، لازم است از یک عامل القایی استفاده کرد. در اینجا ما برای غلبه بر این مشکل برای تولید بیشتر اسید پلی لاکتیک و کوپلیمرهای آن، از متابولیسم باکتری اشریشیاکلی مهندسی شده استفاده می کنیم. این به تولید کارامد اسید پلی لاکتیک و کوپلیمرهای آن، بدون حضور عامل القایی کمک می کند. این نوترکیب ساخته شده نهایی E. coli JlxF5 قادر است پلیمرهایی با وزن مولکولی 141000 دالتون تا 20 گرم بر لیتر با درصد پلیمر 43 درصد در یک محیط کشت تعریف شده شیمیایی با PH مناسب تولید کند. امروزه در صنایع غذایی مبحث ارتقای کیفیت بسته­بندی محصولات در کانون توجّه تحقیقات قرار دارد. در این مطالعه به برخی از پژوهش­های صورت پذیرفته در این عرصه و با رویکرد بسته­بندی مواد غذایی به وسیلۀپلی­لاکتیک اسید پرداخته شده است. کاربرد اصلی بسته­بندی پلی­لاکتیک اسید محدود به مواد غذایی خام و زمان ماندگاری آن­ها بین سه تا پنج روز حتّی در شرایط یخچال می­باشد. کاربرد وسیع­تر پلی­لاکتیک اسید برای دیگر محصولات غذایی، بستگی به امکان بهبود خاصیت عبوردهی آن و به طور خاص کاهش تراوایی بخار آب و گازها است. در این راستا سه روش بکارگیری پلیمر، پلیمر پوشش داده شده و مخلوط پلیمری مناسب جهت بهبود خواص عبوردهی مناسب شرح داده شده است. ارتقای خواص عبوردهی در بسته­بندی مواد غذایی از اهمیت ویژه­ای برخوردار می­باشد به نحوی که از ورود گازها و بخارات مضر به درون بسته­بندی و خروج مواد مورد نیاز محتویات درون بسته­بندی جلوگیری به عمل آید. در سه روش ذکر شده فوق، پلی­لاکتیک اسید به عنوان ماده پایۀ بسته­بندی می­باشد و با پیاده­سازی پوشش­های مختلف و یا ترکیب آن با پلیمری مناسب، خواص عبوردهی بسته­بندی بهبود یافته است. خواص عبوردهی پلی­لاکتیک اسید در برابر نفوذ اکسیژن و بخار آب که عواملی حیاتی در ماندگاری محصولات غذایی می­باشند، پلی لاکتیک اسید (PLA) یک پلیمر جدید نیست. در سال 1932 کاروترس محصولی با جرم مولی پایین با حرارت دادن اسید لاکتیک در خلاء تولید کرد. کارهای بعدی توسط دوپونت و اتیکن (Dupont & Ethicon) در ساخت بخیه پزشکی، ایمپلنت ها و آزادسازی داروهای تحت کنترل متمرکز شد. به طور کلی PLA بر پایه اسید لاکتیک می باشد که از دکستروز حاصل از ذرت و یا چغندر قند به عنوان ماده خام برای تولید PLA است. بهبود مداوم تخمیر اسید لاکیتک یک چالش بزرگ برای تولید کنندگان است. با این حال، پلی لاکتیک اسید و کوپلیمرهای آن پلیمرهای مشتق شده زیستی هستند که خواص عالی همچون سازگاری و سمیت کم برای انسان دارند و برای محصولات خانگی مناسب هستند. پلی لاکتیک اسید (PLA) ماده خوبی برای تولید پوشاک، مبلمان، موکت، کیسه، سامانه های تصفیه و بخیه های پزشکی، وسایل شکسته بندی، ایمپلنت های دندان پزشکی، وسایل نگهداری غذا، وسایل آشپزخانه و غیره می باشد.