دانلود مقالات ISI درباره کودکان پیش دبستانی + ترجمه فارسی

هفت سال اول زندگی کودک، یعنی سنین پیش دبستانی، پایه و اساس شخصیت او را تشکیل می دهد و اگر این دوره آن گونه که پیامبر خدا فرمودند با عطوفت و مهرورزی همدلی و همراهی، غلیان و فوران احساسات خوشایند، محبت پذیری و اقتدار عاطفی کودکان همراه باشد، قوی ترین، سالم ترین و متعادل ترین ستون های تکوین شخصیت پی ریزی می شود و این قبیل بچه ها بیشترین آمادگی روانی و ذهنی را برای یادگیری (هفت سال دوم) می یابند و آمیزه ای از محبت پذیری و آموزش پذیری، آنان را برای دوره مشورت پذیری و رایزنی با بزرگ ترها (هفت سال سوم) آماده می کند. از نظر مربیان این دوره می تواند مقدمه خوبی جهت آموزش مهارتهای ساده به کودکان پیش دبستانی باشد. کنجکاوی زیاد و تقلید صریح از گفتار و کردار بزرگسالان توجه و دقت بیشتر والدین و مربیان را می طلبد. چرا که کودکان پیش دبستانی کوچکترین حرکات و رفتارهای بزرگسالان را مورد دقت قرار می دهند و به یک درک باطنی از الگوی بزرگسال خود و احساسات آنها نسبت به خود می رسند رفتارهای غیر اخلاقی و ناهنجار و یا برخوردهایی توأم با بی مهری و کم توجهی تأثیر نامطلوبی بر شخصیت کودک خواهد داشت. در طی فرآیند رشد شناختی، کودک به تدریج مهارتهای لازم برای یادگیری و درک تجارب جدید را می‌‌آموزد. با پیشرفت تکلم، کودک تعامل بیشتری با محیط پیدا می‌‌کند. وی هر روز از طریقبازی، تمشای تلویزیون و مشاهده اطراف خود اطلاعاتی به دست می‌‌آورد. وی بتدریج به کمک کلمات و نشانه‌ها به حل ماسئل و ابراز افکار و احساسات خود می‌‌پردازد و با پرسشهای مختلف به سراغ شما می‌‌آید، او با کسب اطلاعات جدید، به صورت مداوم درک خود را از دنیای اطرافش ساماندهی می‌‌کند. کودک در سن پیش‌دبستانی، دنیا را همانند یک فرد بزرگسال نمی‌‌‌بیند، در طی صحبت با ویباید به یاد داشته باشید که وی نگرش‌ها و دریافتهای متفاوتی از شما دارد. به همین علت باید تلاش نمایید که در سطح ادراک و شناخت وی با او گفتگو کنید. کودک در سنین پیش دبستانی، تفکر خود محور دارد. وی تصور می‌‌کند که مرکز دنیا است و همه حوادث و اتفاقات در جهان برای او رخمی دهند مثلاً زمانی که به علی گفته می‌‌شود آرامتر بازی کند تا برادر بزرگش بتواند درس بخواند، وی قادر نیست خود را به جای برادرش تجسم کند و رفتارش را به خاطر او تغییر دهد. نه بدین علت که وی خودخواه است، بلکه به این علت که توانایی شناختی لازم برای این کار را پیدا نکرده است تا دریابد هر تجربه‌ای در دیگران چه احساسی به وجود می‌‌آورد. او تنها دنیا را از زاویه دید خود می‌‌نگرد. کودک در سنین پیش دبستانی، ویژگی‌‌های انسانی را به اشیای بی جان نسبت می‌‌دهد. بنابراین زمانی که علی در هنگام دویدن، با میز برخورد می‌‌کند و به زمین می‌‌خورد ممکن است بگوید این میز است که عمداً مجب زمین خوردن وی شده است کودک پیش دبستاین نمی‌‌‌تواند طول مدت زمان را دقیقاً درک کند. وی زمان را در ارتباط با برنامه روزانه اش درک می‌‌کند، بنابراین وقتی می‌‌خواهید زمان انجام کاری را به او یادآوری کنید نیاز دارد که آن را در رابطه با کارهای روزانه بیان کنید: مثلاً «وقتی پدر از سرکار برگردد، به پارک می‌‌رویم» کودک مفاهمی زمان گذشته، حال و آینده را درک می‌‌کند مثلاً ممکن است جملات «وقتی بزرگ شدم» یا «وقتی خیلی کوچک بودم» را به کار ببرد ولی برای درک دقیق تر زمان و دروه‌‌های زمانی طولانی نیاز به کمک دارد. مثلاً برای اینکه به وی نشان دهید 10 روز دیگر به مسافرت خواهید رفت، می‌‌توانید از یک تقویم بزرگ استفاده کنید و گذشت هر روز را با یک علامت مشخص کنید. کودک در سنین پیش‌دبستانی، بسیار کنجکاو است. وی ممکن است هر روز دهها پرسش را با شما مطرح کند. بکوشید پاسخهایتان، ساده و در حد درک کودک باشد. تشویق کودک به فکر کردن در باره موضوعات مختلف و فرصت دادن به وی برای ابر از نظر خود، می‌‌تواند اعتماد او را به خود بیشتر کند.