دانلود مقالات ISI درباره مولکول‌های لیپوپلی ساکارید + ترجمه فارسی

مولکول‌های لیپوپلی ساکارید (Lipopolysaccharides (LPS)) مولکول‌های بزرگی که همچنین با عنوان لیپوگلیکان و اندوتوکسین هم معروفند. این مولکول‌ها در غشای خارجی باکتری‌های گرم منفی یافت می‌شوند که پاسخ‌های ایمنی شدیدی را در حیوانات ایجاد می‌کنند. لیپوپلی ساکارید از سه جز آنتی ژن O، اولیگوساکارید مرکزی و لیپید A تشکیل شده است. زمانی که باکتری توسط سیستم ایمنی لیز می‌شود قطعاتی ازغشای باکتری که حاوی لیپید A هستند وارد گردش خون شده و منجر به بروز التهاب می‌شوند؛ مطالعات نشان می‌دهد التهاب در سیستم عصبی مرکزی می‌تواند منجر به بروز بیماری گوناگونی از جملهبیماری آلزایمر و دیابت میشود. لیپوپلی ساکارید (LPS)، ترکیب مهمی از دیواره باکتریهای گرم منفی و اندوتوکسین آنهاست. LPS به عنوان یک میتوژن باعث القای تکثیر سلولی در لنفوسیتهای B، ترشح سایتوکایینهایی مانند فاکتور تکروز دهنده تومور(TNF) و اینترلوکین یک(IL-1) در ماکروفاژها و بیگانه خوارهای تک هسته ای می شود. در این طرح هدف از استخراج LPS، استفاده از آن به عنوان میتوژن به منظور القای پرولیفراسیون سلولی در لنفوسیتهای B بود. مواد و روشها: پس از تولید انبوه باکتری E. coil در محیط کشت نوترینت براث(NB) به وسیله دو روش متفاوت، با استفاده از فنل کلروفرم- اترپترولیوم(PCP) و متانول – کلروفرم (MC)،LPS استخراج شد. برای سنجش تکثیر سلولی، سلولهای لایه مونونوکلئار(MNL) خون تام به وسیله فایکول جداسازی و در محیط کشت 1640 RPMI تکمیل شده، کشت داده شد. سپس رقتهای مختلف از PCP-LPS،MC-LPS و LPS استاندارد سیگما به محیط کشت افزوده شد. میزان تکثیر سلولی، در پلیت ماکروتیتراسیون 6 خانه به وسیله آزمون ارزیابی تعداد سلولهای زنده با رنگ تریپان بلو و در پلیتهای میکروتیتراسیون 96 خانه به وسیله سنجش MTT ارزیابی شد. نتایج و بحث: در روش متانول - کلروفرم، هنگامی که باکتریها با استن یا اتانول شسته شدند،LPS استخراج شده به صورت توده ای چسبناک و در صورت شسته نشدن با این مواد، به صورت مایع روغنی شکل ظاهر شد. اما LPS حاصل از روش فنل-کلروفرم-اترپترولیوم به صورت رسوب به دست آمد. در آزمون ارزیابی سلولهای زنده، میزان پرولیفراسیون سلولهای تحریک شده با LPS به دست آمده از روشهای استخراج متانول-کلروفرم(MC-LPS) و فنل-کلروفرم- اتروپترولیوم(PCP-LPS) بیشتر از گروه کنترل (سلولهای بدون LPS) بود. در سنجش MTT،LPS به دست آمده از روش استخراج فنل-کلروفرم-اترپترولیوم (PCP-LPS) نسبت به LPS به دست آمده از روش استخراج متانول – کلروفرم (MC-LPS) پرولیفراسیون سلولی بیشتری نشان داد. نتیجه گیری: این نتیجه نمایانگر این است که LPS استخراج شده از روش فنل-کلروفرم-اترپترولیوم (PCP) قابلیت میتوژنی بیشتری نسبت به LPS استخراج شده از روش متانول-کلروفرم (MC) دارد. همچنین در مقایسه LPS استخراج شده از روش فنل-کلروفرم-اترپترلیوم با LPS استاندارد سیگما به وسیله سنجش MTT، PCP-LPS در رقتهای مختلف دارای جذب نوری یکسانی یا LPS استاندارد در غلظتهای مختلف (80µg/ml و 40، 20) بود و نمودار مربوط به PCP-LPS در جذبهای نوری مختلف بر نمودار LPS استاندارد منطبق شد