دانلود مقالات ISI درباره مونوسیت‌ + ترجمه فارسی

مونوسیت‌ها (Monocytes) گلبول های سفیدی از دستگاه ایمنی بدن و از دسته آگرانولوسیت‌ها هستند که اندازه‌ای بین ۱۵ تا ۲۵ میکرون داشته (ندرتا ۳۰ تا ۴۰ میکرون)، گرد یا بیضی هستند و شکل هسته آنها کناری یا در مرکز سلول، لبوله و کلیوی شکل، پیچ خورده و دارای فرور فتگی یا مغزی‌شکل (نعل اسبی) است. مونوسیت‌ها بدون گرانول بوده یا دارای تعداد کمی گرانول ظریف هستند. سیتوپلاسم مونوسیت‌ها زیاد و آبی خاکستری و دارای دانه‌های ریز فلفلی به نام دانه‌های آزوروفیلیک هستند. سیتوپلاسم دارای پاهای کاذب می‌باشد. مونوسیت‌ها ممکن است حاوی واکوئل باشند. مونوسیت‌ها بزرگترین سلول درجریان خون محسوب می‌شوند. مونوسیت‌ها در مراحل اولیه واکنش ایمنی در بیگانه‌خواری (فاگوسیتوز) شرکت دارند. هسته مونوسیت لوبیائی، کلیه‌ای یا به شکل مغز است. کروماتین هسته سلول ظریف، کم رنگ است. سیتوپلاسم این سلول زیاد وآبی روشن است. داخل سیتوپلاسم دانه‌های ریز فلفلی دیده می‌شود. گاهی داخل سیتوپلاسم مونوسیت واکوئل مشاهده می‌شود مونوسیت‌ها پس از خروج از خون و ورود به بافت‌های بدن به صورت سلول‌های درشتی به قطر ۸۰ میکرومتر به نام درشت‌خوار (ماکروفاژ) در می‌آیند در حقیقت مونوسیت‌ها به وسیله پدیده‌ای به نام تراگذری (دیاپدز) از منافذ رگ‌های خونی عبور می‌کنند و وارد بافت‌ها می‌شوند و تبدیل به درشت‌خوار می‌شوند. مونوسیت‌ها، پروتئازها را از لیزوزوم‌ها آزاد می‌کنند. همچنین آنها رادیکال اکسیژن و اکسید نیتروژن تولید می‌کنند که عوامل عفونی‌زا را از بین می‌برند. مونوسیت‌ها همچنین سیتوکین تولید می‌کنند که لنفوسیت‌ها را فعال و روند التهاب را تحریک می‌کند. اکثر افراد، تعداد زیادی از گلبول‌های سفید را که حدود ۱۰۰ میلیون در هر روز می‌شود، تولید می‌کنند. میزان نرمال گلبول سفید که از طریق آزمایشگاه‌ها گزارش شده، بین ۴ هزار الی ۱۱ هزار گلبول در هر میکرولیتر از خون می‌باشد، اگرچه این موضوع می‌تواند بسته به نژاد فرد تغییر کند. انواع مختلفی از گلبول‌های سفید خون وجود دارند که دارای مسئولیت‌های متنوعی نیز می‌باشند: لنفوسیت‌ ها که برای تولید پادتن حیاتی بوده و کاری می‌کنند که بدن از خودش در برابر باکتری‌ها، ویروس‌ها و سایر تهدیده‌های شناخته‌شده محافظت کند. نوتروفیل‌ ها گلبول‌ های سفید قدرتمندی هستند که باکتری یا قارچ را نابود می‌کنند. باسوفیل‌ ها نسبت به ورود عفونت‌ها هشدار داده و مواد شیمیایی را داخل جریان خون ترشح می‌کنند که عموماً با آلرژی‌ها مقابله می‌کند. ائوزینوفیل‌ ها برای تخریب انگل‌ها و سلول‌های سرطانی مسئولیت دارند و بخشی از واکنش آلرژیک محسوب می‌شوند. مونوسیت‌ ها مسئول تهاجم و شکست ساختار جرم‌ها و باکتری‌هایی هستند که وارد بدن فرد می‌شوند. وقتی که به مونوسیت‌ها نیاز باشد، آن‌ها به سایر ارگان‌ها نظیر طحال، کبد، ریه‌ها و مغز استخوان مهاجرت می‌کنند و تبدیل به سلول خاصی تحت عنوان ماکروفاژ می‌شوند. ماکروفاژ مسئولیت بسیاری از عملکردهای سلولی را بر عهده دارند که شامل ازبین‌بردن بافت مرده یا آسیب‎‌دیده، نابودکردن سلول‌های سرطانی و تنظیم واکنش ایمنی می‌گردد.