دانلود مقالات ISI درباره ثعلبیان + ترجمه فارسی

ثعلبیان Orchidaceae تیره‌ای بزرگ و جهانی از مارچوبه سانان از گیاهان گلدار تک‌لپه‌ای است. ثعلبیان گاه تیره ارکیده نامیده می‌شود. فرم کلی تیره شامل گیاهانی علفی بوده که برگ ها به خوبی توسعه یافته یا بسیار تقلیل یافته و یا فاقد برگ هستند. گونه ها تلفیقی از گیاهان آبدار یا غیرآبدار، اتوتروف یا ساپروفیت می شوند. آناتومی برگ در این تیره، پهنک برگ دارای قسمت پشتی و شکمی مشخص است. اپیدرم حاوی اندام های سیلیسی یا فاقد اندام های سیلیسی بوده و برگ ها دارای روزنه های آنوموسیتیک یا پاراسیتیک هستند. مزوفیل حاوی سلول های موسیلاژ یا فاقد سلول های موسیلاژ و حاوی بلور شناخته می شوند. برگ ها دارای آوندهای برگ مانند، رگبرگ های کوچکتر فاقد سلول های انتقال دهنده آبکش هستند. به نظر می‌رسد ثعلبیان دومین تیره بزرگ گیاهان گلدار باشد (فقط گل‌ستاره‌ای بزرگ‌تر است)، که فقط بین ۲۱۹۵۰ و ۲۶۰۴۹ گونه قبول شده در خود دارد. تعداد گونه‌های زیررده ارکیده دوبرابر تعداد گونه‌های پرندگان و چهار برابر تعداد گونه‌های پستانداران است؛ که حول و حوش ۶–۱۱٪ تمام گیاهان دانه‌دار را شامل می‌شود. ثعلبیان با حدود ۸۵۰ سرده و ۱۷۰۰۰ گونه که بزرگترین تیره گیاهان گل‌دار به‌شمار می‌آید و شامل گونه‌های چندساله زمینی و رورست یا بالارونده است که دارای غده‌های گوشتی یا پایه با گل‌های نامنظم و ساختار خاص و دانه‌های ریز هستند. محل پیدایش ارکیده‌ها: به‌طور طبیعی بسیاری از ارکیده‌ها در مناطق گرمسیری و جنگل‌های مرطوب می‌رویند به ندرت ارکیده‌ها در کوه‌های یخبندان، بیابان‌ها یا نهرها آبگیرها دیده می‌شوند برای مثال گل‌های گونه pleione سر از زیر برف‌ها درمی‌آورند می‌رویند. درایران گونه‌های وحشی ارکیده یافت می‌شوند لیکن گونه‌های قابل کشت جهت گل‌های بریده، بومی مناطق گرمسیری اند و باید در گلخانه‌ها پرورش یابند.