دانلود مقالات ISI درباره باز شیف یا شیف بیس‌ + ترجمه فارسی

بازشیف ها(به انگلیسی: Schiff base) گروهی از ترکیبات آلی هستند که دارای گروه عاملی C=N-R باشند. شیف بیس‌ها دارای اهمیت قابل توجهی در شیمی آلی فلزی بوده و به خاطر سهل الوصل بودن نیتروژن آنها به فلزات واسطه معمولاً به عنوان لیگاند بکار می روند. در سال ۱۸۴۰، یورگنسن، ورنر و اتلینگ، محصول بلوری سبز تیره ای را از واکنش مس استات (II)، سالسیل آلدئید و آمین جدا کردند. این ماده بیس (سالسیل آلدیمینو) مس (II) بود. پس از این کار در سال ۱۸۶۹، هوگو شیف توانست با تغییر گروه های R و استفاده از مشتقات آریل، روش تهیه طبقه بندی شده ای برای سنتز این مولکولها و کمپلکس های آنها ارائه دهد. این تحول بزرگ باعث شد تا نام شیف باز به این ترکیبات شیمیایی داده شود. به طوری که اولین شیف باز سنتزی را به هوگو شیف درسال ۱۸۶۹ نسبت داده اند. پیکربندی شیف بازهای در امتداد محور C-N با زاویه 2φ میچرخد، در حالی که حلقه‌های آروماتیک بخش های آلدهیدی مسطح هستند. گروه آزومتین و کربن آریل در یک صفحه قرار میگیرند. (φ≈ 0°) [5،6] ماهیت ساختار غیرمسطح شیف بازها با مجموع اثرات الکترونی و فضایی شناخته می شود، برای مثال استخلاف های الکترون کشنده در بخش ایمنی R2، به خوبی استخلاف های آلکیل و آریل R3، مقدار زاویه 2φ را زیاد میکند. باز‌های شیف نشان دهنده‌ دسته‌ای از لیگاند‌ها می‌باشند که به طور گستر ده‌ای در شیمی کوئوردیناسیون مورد استفاده قرار می‌گیرند. شیمی باز‌های شیف بسیار مورد علاقه می‌باشد. باز‌های شیف به علت سهولت در تشکیل و توانایی برای انجام پیوند فلزی قوی برای سنتز کمپلکس‌ها مورد استفاده قرار می گیرند و کمپلکس‌های فلزی با این باز‌ها دارای کاربرد‌های فراوانی هستند که از جمله آن‌ها می‌توان به درمان سرطان اشاره کرد. ترکیباتی که با اتم‌های دهنده‌ی N و S تشکیل می‌شوند از جمله، 2N2S به عنوان لیگاندهایی که توانایی کوئوردینه شدن خوبی دارند شناخته می‌شوند. زیرا دارای دو اتم سخت نیترون و نرم سولفور می‌باشند. مهم‌ترین کاربرد کمپلکس‌هایی که با با لیگاند‌های 2N2S ساخته می‌شوند در زمینه‌های پزشکی می باشد که برای اهداف درمانی و تشخیصی به کار می‌روند. ماکروکسیلیک‌های دهنده N-S همچنین در زمینه‌ی تئوری نیز مورد توجه قرار گرفته اند، زیرا آن‌ها توانمندی تجهیز یک محیط هندسی کنترل شده و قوی کردن میدان لیگاند را دارند. لیگاند‌های چهار دندانه N2S2 بسیار نادرند و تعداد کمی از این ساختار گزارش شده است. یک رویکرد در توسعه کمپلکس‌های فلز سولفور با خواص اکسایش کاهش می‌باشد. تک بلورهای ترکیب باز شیف 2-[(2-کلرو-4-نیتروفنیل)ایمینومتیل]فنول به کمک روش تبخیر آهسته حلال در دمای اتاق رشد داده شدند. ساختار بلوری این ترکیب به کمک تکنیک پراش پرتو ایکس تعیین شد. این ترکیب به صورت سیستم مونوکلینیک و گروه فضایی P21 با دو مولکول با تقارن مجزا متبلور می شود. پیوند هیدروژنی درون‌مولکولی O-H•••N باعث ایجاد حلقه 6 ضلعی در هر مولکول می شود. برهم کنش های بین مولکولی C-H•••O سبب اتصال مولکول‌ها به یکدیگر در یک شبکه سه بعدی می شوند. یک شیف باز مشتق شده از یک آنیلین که R3 اگر یک گروه فنیل یا فنیل جانشینی باشد انرا انیل گویند. شیف باز ها را می توان از گروه ایآمینهای اروماتیک و ترکیبات کربونیل با اضافه کردن یک نکلئوفیل فرم همی امینال را به خود میگیرد که با هیدروژنه کردن به ایمین می رسیم. در چنین واکنشی ۴. ۴-دی امینو دی فنیل اتر با اورتو وانیلین واکنش می دهد.