دانلود مقالات ISI درباره فاکتور نکروز تومور + ترجمه فارسی

فاکتور نکروز تومور، (به انگلیسی: Tumor necrosis factors) نام گروهی از سیتوکینها هستند که موجب آپوپتوز (خزان یاخته‌ای) سلول‌ها می‌شوند. این سایتوکین‌ها اغلب در سلول‌های ایمنی تولید می‌شوند و در بسیاری از واکنش‌های ایمنی بدن نیز نقش دارند. انواع معروفترین عضو این خانواده فاکتور نکروز تومور آلفا (Tumor necrosis factor alpha|TNFA) است که از مونوسیتها مشتق می‌شود. سایر اعضای این خانواده عبارتند از: لنفوتوکسین یا (TNF-β) TNFB/LTA TNFC/LTB TNFSF4 TNFSF5/CD40LG TNFSF6 TNFSF7 TNFSF8 TNFSF9 TNFSF10 TNFSF11 TNFSF13B EDA فاکتور نکروز توموری آلفا، (به انگلیسی: Tumor necrosis factor alpha) نام یکی از شناخته شده‌ترین عوامل نکروز تومور است. فاکتورهای نکروز تومور گروهی از سیتوکینها هستند که موجب آپوپتوزیز (خزان یاخته‌ای) سلولها می‌شوند. عملکرد فاکتور نکروز تومور آلفا (TNFα) که بصورت عمده در مونوسیت‌ها و ماکروفاژها تولید و آزاد می‌شود (هرچند به وسیله لنفوسیتها و سلولهای کشنده طبیعی نیز می‌تواند تولید شود) یکی از مهمترین واسطه‌ها در ایجاد علائم التهاب علائم فاز حاد در بدن انسان است (مانند تب). این فاکتور در شوک سپتیک، کاشکسی و پسرفت تومور نیز دخالت دارد. کتور نکروزدهنده تومور(TNFα) یک سایتوکاین قوی چند اثری پیش التهابی است که توسط ماکروفاژها، نوتروفیلها، فیبروبلاستها، سلولهای کراتینی، سلولهای NK، سلولهای B،T و سلولهای توموری تولید می شود. TNFα پاسخ های میزبان را در شرایط التهابی مزمن و حاد، میانجی گری می کند و این میانجی گری برای محافظت در برابر عفونت و بدخیمی است. بیولوژی سیستم گیرنده ی TNFR/TNF اخیراً مورد بحث قرار گرفته است. TNFα در تحلیل توموری مداخله می کند و TNFα نوترکیب در سطوح فرافیزیولوژیکی به عنوان درمانی برای سرطان بکار برده می شود. تصور این که تاثیرات اصلی TNFα درونی در سرطان بر عکس تأثیرات بدست آمده با درمان توسط دز بالای TNFα می باشد، اخیراً مورد تأیید قرار گرفته است. TNFα وارد شده به سلولهای سرطانی بجای ایجاد تحلیل توموری، پردازش توموری را به وسیله تکثیر، تهاجم و متاستاز ایجاد می کند. این سایتوکاین هم فاکتور نکروز دهنده تومور و هم یک فاکتور ایجاد کننده تومور می باشد. وقتی که TNFα به عنوان عامل درمانی در دزهای بسیار بالا بکار برده می شود، به عنوان یک سم داخل عروقی به صورت عامل تحلیل گر توموری عمل می کند. با وجود این، وقتی TNFα توسط تومورها و ماکروفاژهای وابسته به تومور یا سلولهای استرومایی در سطوح فیزیولوژیکی تولید می شود، رشد تومور را توسعه داده و بر تعداد ماکروفاژها افزوده، تحریک گسترده رگ سازی و فاکتورهای رشد از سلولهای تکثیری را افزایش می دهد.